شب قدر، آغاز ظهور امام عصر / منتظران موعود، در انتظار ندای آسمانی 23ام ماه رمضان
ندای آسمانی از نشانه های حتمی ظهور حضرت مهدی(ع) است و آن٬ صدايی است که از آسمان٬ توسط جبرئيل امين ايجاد می شود. به وسيله ندا٬ نام و نسب حضرت مهدی (ع) حقانيت ايشان و شيعه بيان می شود.
به گزارش خبرفوری به نقل از فرهنگ نیوز؛ امام عصر ٬ بعد از صحيه و ندای آسمانی در شب جمعه ٬ شب قدر و 23 ماه مبارک رمضان ٬ "ظهور" ميفرمايند. و بعد از حدود "سه ماه و نيم" و در روز شنبه ٬ عاشورای (دهم) ماه محرم ٬ در مکه مکرمه و از کنار کعبه ٬ مابين رکن و مقام (رکن يمانی و مقام اسماعيل) ٬ "قيام" ٬ ميفرمايند و پرچم و رايۀ خويش را برای آغاز حکومت جهانی ٬ علنی ميفرمايند. بنابراين ٬ بين ظهور و قيام امام عصر ٬ فاصله زمانی در حدود سه ماه و نيم ٬ وجود دارد. در "قيام" حضرت از کنار خانه خدا و کعبه 313 ٬ نفر از ياران ايشان ٬ در کنار وی خواهند بود. اما بعد از قيام و اعلام آغاز "خروج" برای اقامه حکومت جهانی اسلامی ٬ ايشان منتظر می مانند که تعداد ياران و حلقه دوم اصحاب ٬ به 10 هزار نفر برسد و آنگاه "خروج" خويش را از مکه برای فتح جهان ٬ آغاز ميفرمايند. بنابراين ٬ "ظهور" در جمعه ماه رمضان با صيحه آسمانی اتفاق می افتد ٬ "قيام" در شنبه ماه محرم و روز عاشورا در کنار کعبه به همراه 313 نفر از اصحاب خاص ٬ شروع می شود و "خروج" حرکت امام از مکه به سمت مدينه و کوفه بعد از جمع شدن 10 هزار نفر از ياران ٬ اتفاق می افتد.
معرفی نشانه های حتمی ظهور
و اما در این میان، از پنج نشانه حتمی ظهور (یمانی، سفیانی، ندای آسمانی، قتل نفس زکیه و خسف بیداء) به صورت ویژه و مستقل سخن به میان آمده است. اهمیت این پنج نشانه را می‌توان هم از تعدد روایات مربوط به آنها و هم از جداسازی و بیان این نشانه‌ها به شکل مستقل دریافت.صدوق درکتاب کمال الدین، با سلسه اسنادش از امام صادق علیه‌السلام در حدیث معتبر [1]نقل کرده است:
قَبْلَ قِیامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْیمَانِی وَ السُّفْیانِی وَ الصَّیحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِیةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَیدَاء. [2]
پیش از قیام قائم پنج نشانه حتمی است: یمانی، سفیانی، صحیه آسمانی، شهادت نفس زکیه و خسف بیداء.
و نیز مرحوم کلینی در کتاب الکافی، در حدیث معتبر [3] ، از امام صادق نقل کرده است:
خَمسُ عَلاماتٍ قَبلَ قِیامِ القائمِ الصَّیحَةُ وَ السَّفیانِیُّ وَ الخَسفُ وَ قَتلُ النَّفسِ الزَّکیَّة وَ الیَمانِیُّ ِ. [4]
پیش از قیام قائم پنج علامت وجود خواهد داشت: ندای آسمانی، سفیانی، خسف و فرو رفتن (لشکر سفیانی) در زمین (بیداء)، شهادت نفس زکیه و یمانی.
این دو حدیث معتبر و حدیث های مشابه دیگر، دلالت بر این دارد که ظهور امام مهدی علیه‌السلام، متوقف بر نشانه های حتمی است که باید به وقوع بپیوندد. طبق روایت، ندای آسمانی، برای اثبات اینکه امام مهدی، از طرف خداوند متعال، برگزیده و فرستاده شده است و خروج سفیانی به عنوان دشمن اصلی امام، به جنگ میان حق و باطل، اشاره دارد. خروج یمانی، به ضرورت وجود قوا و لشکر جبهه حق و نصرت در ظهور امام مهدی، اشاره دارد و شهادت نفس زکیه، به طغیان حکومت و نظام ناصبی و دشمن اهل بیت در کشور حجاز (عربستان)، اشاره می کند. و خسف بیداء و فرورفتن لشکر سفیانی در زمین در منطقه بیداء در بین مکه و مدینه، نشانگر صحت پیشگویی و صدق خبر پیامبر و بیانگر این است که حکومت جهانی امام مهدی، ادامه حکومت رسول الله و اتمام رسالت پیامبر اسلام، می باشد. [5]
ندای آسمانی، آغاز ظهور امام عصر
ميان نشانه های حتمی ظهور، «ندا يا صيحه آسماني» جايگاه ويژه اي دارد؛ زيرا ده ها حديث درباره آن به ما رسيده است. آياتي از قرآن کريم به ويژه آيه چهارم سوره شعراء طبق روايت هاي تفسيري ٬ بر آن دلالت دارند. اين نشانه ٬ در توقيع آخر امام عصر براي نايب چهارم ٬ علي بن محمد سمري ٬ مطرح شده و ظهور حضرت مهدي عجل لله تعالي فرجه الشريف منوط به خروج سفياني و صيحه آسماني ٬ معرفي شده است. علاوه بر اين ٬ نداي آسماني از نشانه هاي حتمي قيام حضرت مهدي عجل لله تعالي فرجه الشريف به شمار مي آيد. با اين ندا ٬ نام و نسب و برحق بودن حضرت مهدي و پيروانش براي جهانيان اعلان مي شود و مردم از زمان ظهور آگاه مي شوند. ندای آسمانی ٬ برای مؤمنان رحمت و برای کافران نشانه عذاب است. و از آن پس نام حضرت مهدی(عج) بر سر زبان ها می افتد. قيام امام مهدی ٬ انقلابی جهانی ٬ است و شناسايی او نيز بايد جهانی باشد تا حجت بر همگان تمام شود و نگويند راه و مسير حق را نشناختيم و ندای آسمانی با اعلام نام و نسب حضرت مهدی (عجل لله تعالی فرجه الشريف) و بيان حقانيت او برای جهانيان ٬ بشارت به آمدن او را می دهد و با اين معيار که مدعيان دروغين از آوردن آن عاجزند ٬ آن حضرت به همگان معرفی می شود. عبدلله بن ابی يعفور از امام جعفر صادق (عليه السلام) می پرسد: مراد از « صوت » چيست؟ آيا مراد ٬ همان ندا دهنده است؟ امام فرمود:
نعم و به يعرف صاحب هذا الامر. [6]
بله و به وسيله آن ٬ صاحب اين امر شناخته می شود.
امام عصر ٬ بعد از ندای آسمانی در ماه رمضان ٬ ظهور ٬ می نمايند. در روايتی از امام رضا ٬ چنين نقل شده است:
ان القائم ينادی باسمه ليلۀ ثلاث و عشرين من شهر رمضان و يقوم يوم عاشورا.
قائم در شب 23 ماه رمضان به نامش ٬ ندا داده ميشود و در روز عاشورا قيام می کنند.
همچنين در کتاب التشريف بالمنن سيد ابن طاووس به نقل از منابع اهل سنت ٬ مضمون حديث فوق ٬ تاکيد شده است:
إِذَا نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَنَّ الْحَقَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِي ... . [7]
هنگامیکه ندادهنده (جبرئیل) از آسمان، ندا سر داد که حق با محمد و آل محمد است، در این هنگام، حضرت مهدی ظهور میفرمایند ... .
در روايتي از ابوبصير از امام جعفر صادق عليه السلام نيز نقل شده است:
و يخرج القائم مما يسمع و هي صيحة جبرئيل عليه السلام. [8]
وقتي ندای آسمانی را شنيده ميشود ٬ قائم ظهور ميفرمايند و آن ٬ صداي جبرئيل امين است.
تمام جهانيان ٬ ندای آسمانی را ميشنوند
تمام اهل زمين، نداي آسماني را ميشنوند. اين مطلب در احاديث اهل‌بيت عليه السلام با تعبير‌هاي شنيدن اهل مشرق و مغرب، شنيدن تمام اهل زمين، شنيدن تمامي جانداران، عام بودن نداي آسماني، مطرح شده است.
ويژگي ديگر ندا براي مخاطبان، شنيدن هر قوم و گروه به زبان خودشان است؛ سه حديث که از جهت سند، معتبر هستند با عبارت‌هاي: «يسمعه کل قوم بألسنتهم»؛ «حتي يسمعه کل قوم بلسانهم»؛ «عام يسمع کل قوم بلسانهم» به بيان اين مطلب مي‌پردازند. [9]
ويژگي دیگر ندای آسمانی، يکنواختي آن براي شنوندگان است و دوري يا نزديکي، معنا ندارد. روايت معتبري از امام علي بن موسي الرضا عليه السلام به اين مطلب اشاره دارد:
قد نودوا نداء يسمع من بُعد کما يسمع من قرب. [10]
به تحقیق ندايي داده مي‌شوند که از دور شنيده ميشود؛ همان‌طور که از نزديک شنيده ميشود.
ندای آسمانی، اتمام حجت همگانی
بعد از اينکه ذکر شد که ندای آسمانی ٬ همگانی است و هر کس با زبان خود ٬ اين ندا را می شنود و حضرت مهدی را به وسيله آن با نام و نسب می شناسد. ديگر ٬ جايی برای عذر و بهانه باقی نمی ماند که اگر ما واقعا می دانستيم او حجت خداوند است ٬ از او پيروی می کرديم. مفضل بن عمر از امام جعفر صادق روايت می کند که فرمود:
… و ينادی باسمه و کنيته و نسبه و يکثر ذلک علی افواه المحقين و المبطلين و الموافقين و المخالفين لتلزمهم الحجة بمعرفتهم به… . [11]
به اسم و کنيه و نسب حضرت ندا داده می شود و اين مطلب ٬ دهان به دهان بين اهل حق و باطل و موافقان و مخالفان می چرخد تا حجت را بر آنان در شناختن او تمام کند.
شادی مومنين از ندای آسمانی
پيروان حق و حقيقت با شنيدن ندای آسمانی ٬ نشاط و شادابی خاصی پيدا می کنند و آگاه می شوند که مولايشان بعد از قرن ها انتظار می آيد و در پرتو آن ٬ حق و عدالت ٬ همه جا را نورانی خواهد کرد؛ به همين دليل ٬ روح تازه ای با شنيدن آن در وجودشان دميده می شود. حسن بن محبوب از امام رضا روايت می کند که فرمود:
...كَمْ مِنْ حَرَّى مُؤْمِنَةٍ وَ كَمْ مِنْ مُؤْمِنٍ مُتَأَسِّفٍ حَرَّانَ حَزِينٍ عِنْدَ فِقْدَانِ الْمَاءِ الْمَعِينِ كَأَنِّي بِهِمْ آيِسٌ مَا كَانُوا قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُ مَنْ بَعُدَ كَمَا يَسْمَعُ مَنْ قَرُبَ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ. [12]
...هنگام فقدان ماء معین، بسیاری از مردان و زنان مؤمن، دلسوخته و متاسف و اندوهناک‌اند؛ گویا آنان را در ناامیدترین حالاتشان می‌بینم که ندا را می‌شنوند؛ ندایی که از دور، مانند شنیده شدن از نزدیک شنیده میشود و آن رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران است.
زمان نداي آسماني
يکي از مباحث مهم و قابل طرح دربارة نداي آسماني، زمان آن است. اين مطلب از چند حيث قابل بررسي است:
زمان آن در احاديثي، ماه مبارک رمضان معرفي شده است. اين احاديث با عبارت‌هاي «صيحة في شهر رمضان»، «يکون الصوت في شهر رمضان»، «شهرالله تعالي و فيه ينادي باسم صاحبکم و اسم ابيه» و… آمده است. [13] ميان اين روايت‌ها، شش حديث، زمان ندای آسمانی را شب بيست و سوم ماه رمضان، معرفي مي‌کنند و از ميان آنها، سه حديث، بر شب جمعه بودن نداي آسماني دلالت دارد.نکته‌اي که قابل بررسي است، شب يا روز بودن زمان ندا است؛ زيرا کنار رواياتي که زمان ندا را ماه رمضان و در شب معرفي مي‌کرد، رواياتي زمان ندا را اول روز، معرفي مي‌کنند. اين احاديث با عبارت‌هاي «ينادي مناد من السماء في اول النهار» [14] و… بر اين مطلب دلالت دارد. براي جمع اين دو دسته از احاديث، فرض هايي قابل طرح است. از جمله:
احتمال اینکه، مراد از شب در «ليلة ثلاث و عشرين» و «ليلة جمعة» هنگام طلوع فجر باشد؛ زيرا هنگام طلوع فجر، قدر مشترک ميان شب و روز به حساب مي‌آيد. در فضيلت نماز صبح، هنگام طلوع فجر، چندين روايت نقل شده است و دليل اين فضيلت را حضور ملائکه شب و ملائکه روز مطرح مي‌کنند. بنابراين اگر نداي آسماني، هنگام طلوع فجر اعلان شود، هم اطلاق «شب بيست و سوم» بر آن صحيح است و هم اطلاق«روز»؛ به ويژه اينکه، احاديث دلالت کننده بر واقع شدن نداي آسماني در روز، همگي قيد «اول النهار» را دارند و اول روز، هنگام طلوع فجراست.
فرض دیگر این است که، اختلاف زمان نداي آسماني، به حساب مکان‌ها است؛ يعني به دليل اختلاف افقها. البته نداي آسماني يکي است و يک‌بار اعلان ميشود؛ ولي يک جا، اول شب بيست و سوم است و يک جا، آخر شب و جاي ديگر، اول روز بيست و سوم؛ لذا اختلاف مطرح شده در احاديث، به اين دليل است.
اینک بعد از معرفی نشانه حتمی ندای آسمانی، ذکر چند نکته مهم، ضروری بنظر میرسد:
تطبیق نشانه های حتمی ظهور، قبل ازندای آسمانی، مردود است
به طور کلی، در عصر غیبت، راه بر تطبیق یقینی نشانه های حتمی ظهور،بسته است، تا زمانی که ندای آسمانی در ماه رمضان، به عنوان نشانه معجزه آسا و غیر قابل جعل، شنیده شود و بعد از صیحه آسمانی در ماه مبارک رمضان و به پایان رسیدن عصر غیبت، آنگاه راه بر شناخت، تطبیق یقینی و تشخیص نشانه های حتمی ظهور از جمله یمانی و سفیانی، باز خواهد شد. از امام صـادق علیه السلام،چنین نقل شده است:
یشْمَلُ النَّاسَ مَوْتٌ وَ قَتْلٌ حَتَّى یلْجَأَ النَّاسُ عِنْدَ ذَلِكَ إِلَى الْحَرَمِ، فَینَادِی مُنَادٍ صَادِقٌ مـِنْ شـِدَّةِ الْقِتَالِ فِیمَ الْقَتْلُ وَ الْقِتَالُ؟ صَاحِبُكُمْ فـُلَانٌ. [15]
مردم را مـرگ و كشـتارى فـرا گیرد تا آن‌جا که مردم در آن حـال بـه حرم پناه جویند. پس نداكنندهاى راستگو (ندای آسمانی جبرئیل) از شدّت كشتار ندا سر دهد که: كشت و كشتار براى چیست؟ صـاحب شـما فلانى است
لَا یـكُونُ هـَذَا الْأَمْرُ الَّذِی تَمُدُّونَ أَعْینَكُمْ إِلَیهِ حـَتَّى یـنَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ: أَلَا إِنَّ فُلَاناً صَاحِبُ الْأَمْرِ فَعَلَامَ الْقِتَالُ. [16]
این كارى كه شما گـردن‌هایتان را بـه جانبش مىكشید، نخواهد شد تـا ایـن‌كه نـداكنندهاى از آسمان آواز دهد: بـدانید كه فـلانى صاحب امر است؛ پس جـنگ بر سر چیست؟
طبق این روایت، هرچند، فراگیر شدن مرگ و کشتار پیش از ظهور، امری است عادی و غیرمعجزه‌گونه که قـابل مـشابه‌سازی است، اما آن مرگ و کشتاری کـه بـه دنبال خـود و به همراه آن، نـدایی آسـمانی معجزه‌آسا، بـاشد، دیگر قابلیت مشابه‌سازی، نخواهد بود.
حرمت تطبیق قطعی در نشانه های حتمی ظهور قبل از ندای آسمانی
بنابراین، تطبیق قطعی و یقینی نشانه های حتمی ظهور،قبل از آغاز نشانه‌های معجزه‌آسا حتمی همچون ندای آسمانی و خسف بیداء، حرام است.شاید به همین دلیل باشد که پیشوایان معصوم برای شناسایی امام مهدی تـنها بـر صـیحه و ندای آسمانی، که نشانه‌ایی اعجازآمیز و نمونه‌ای مـنحصربه‌فرد و غـیرقابل مـشابه‌سازی است، تأکید کرده‌اند. امام باقر در حدیثی فرموده‌اند:
... ما اشكل عليكم فلم يشكل عليكم عهد نبي‌الله و رايته و سلاحه و النفس الزكية من ولد الحسين فان اشكل عليكم هذا فلا يشكل عليكم الصوت من السماء باسمه و امره ... . [17]
... اگر امر بر شما مشتبه شود، عهد پيامبر خدا، پرچم و سلاح او، و نفس زكيه كه از فرزندان امام حسين است، بر شما مشتبه نمی‌شود [اين امر براي شناخت امام مهدی برايتان كافي است] و اگر اينها نيز برايتان مشتبه شد، نداي آسماني كه به اسم و امرقائم و مهدی موعود ندا مي‌دهد، برايتان مشتبه نخواهد شد ... .
و نیز در کتاب الغیبۀ نعمانی نقل شده است:
... فَإِنْ أَشْكَلَ هَذَا كُلُّهُ عَلَيْهِمْ فَإِنَّ الصَّوْتَ مِنَ السَّمَاءِ لَا يُشْكِلُ عَلَيْهِمْ إِذَا نُودِيَ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ وَ أُمِّهِ. [18]
... اگر امر در تشخیص زمان ظهور امام عصر، بر شما خیلی دشوار شد، همانا ندای آسمانی بر شما، مشتبه نخواهد شد که به نام ایشان و نام پدرش و مادر وی، ندای سر داده خواهد شد.
بنابراین، هرچند در بین تمام نشانه‌های حتمی ظهور، دو نـشانه یمانی و سفیانی، معجزه‌گونه نیستند، اما به دلیل پیوند و ارتباط خاصی که با صیحه آسمانی دارند، مصادیق واقعی آنها در زمان خویش و با شروع وقوع ندای آسمانی، قابل شناسایی است. بنابراین، هر کسی و هر مصداقی قبل از ندای آسمانی، ادعای یمانی و یا سفیانی بودن داشته باشد، صحیح نیست و باید آن را مردود دانست و شخص مدعی را دروغگو و کذاب، معرفی کرد.
فرق ظهور، قیام و خروج امام عصر/ آیا امام عصر، دو ظهور خواهند داشت؟
در پايان ٬ ذکر اين نکته نيز ضروری است که بين ظهور و قيام حضرت ٬ از نظر علمی ٬ تفاوت وجود دارد. البته در روايات بين اين واژه ها (ظهور ٬ قيام و خروج) اختلاف چندانی ٬ نيست و اينها بسيار ٬ به جای هم ٬ استفاده شده اند. لکن ٬ با دقت بيشتر ٬ دراحاديث ٬ ميشود به تفاوت اين واژه ها ٬ پی برد.
امام عصر ٬ بعد از صحيه و ندای آسمانی در شب جمعه ٬ شب قدر و 23 ماه مبارک رمضان ٬ "ظهور" ميفرمايند. و بعد از حدود "سه ماه و نيم" و در روز شنبه ٬ عاشورای (دهم) ماه محرم ٬ در مکه مکرمه و از کنار کعبه ٬ مابين رکن و مقام (رکن يمانی و مقام اسماعيل) ٬ "قيام" ٬ ميفرمايند و پرچم و رايۀ خويش را برای آغاز حکومت جهانی ٬ علنی ميفرمايند. بنابراين ٬ بين ظهور و قيام امام عصر ٬ فاصله زمانی در حدود سه ماه و نيم ٬ وجود دارد. در "قيام" حضرت از کنار خانه خدا و کعبه 313 ٬ نفر از ياران ايشان ٬ در کنار وی خواهند بود. اما بعد از قيام و اعلام آغاز "خروج" برای اقامه حکومت جهانی اسلامی ٬ ايشان منتظر می مانند که تعداد ياران و حلقه دوم اصحاب ٬ به 10 هزار نفر برسد و آنگاه "خروج" خويش را از مکه برای فتح جهان ٬ آغاز ميفرمايند. بنابراين ٬ "ظهور" در ماه رمضان با صيحه آسمانی اتفاق می افتد ٬ "قيام" در ماه محرم و روز عاشورا در کنار کعبه به همراه 313 نفر از اصحاب خاص ٬ شروع می شود و "خروج" حرکت امام از مکه به سمت مدينه و کوفه بعد از جمع شدن 10 هزار نفر از ياران ٬ اتفاق می افتد.
توضيح بيشتر اينکه: امام عصر ٬ بعد از ندای آسمانی در ماه رمضان ٬ ظهور ٬ می نمايند. در روايتی از امام رضا ٬ چنين نقل شده است:
ان القائم ینادی باسمه لیلۀ ثلاث و عشرین من شهر رمضان و یقوم یوم عاشورا. [19]
قائم در شب 23 ماه رمضان به نامش، ندا داده میشود و در روز عاشورا قیام می کنند.
همچنین در کتاب التشریف بالمنن سید ابن طاووس به نقل از منابع اهل سنت، از امام علی، مضمون حدیث فوق، تاکید شده است:
إِذَا نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَنَّ الْحَقَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِي ... . [20]
هنگامیکه ندادهنده (جبرئیل) از آسمان، ندا سر داد که حق با محمد و آل محمد است، در این هنگام، حضرت مهدی ظهور میفرمایند ... .
در روايتي از ابوبصير از امام جعفر صادق عليه السلام نیز نقل شده است:
ويخرج القائم مما يسمع وهي صيحة جبرئيل عليه السلام. [21]
وقتي ندای آسمانی را شنیده میشود، قائم ظهور میفرمایند و آن، صداي جبرئيل امين است
مضمون مطالب فوق، نیز طبق حدیث "توقیع شریف به آخرین نائب حضرت در عصر غیبت صغری، کاملا تایید میشود. چراکه طبق آخرین توقیع شریف امام عصر به نائب چهارم خویش، علی بن محمد السمری، عصر غیبت کبری، بعد از خروج سفیانی و ندای آسمانی، پایان می پذیرد. شیخ طوسی در کتاب الغیبۀ، چنین نقل میفرمایند:
... مَنْ يَدَّعِي الْمُشَاهَدَةَ [أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ] قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَر ... . [22]
... هرکسی، قبل از خروج سفیانی و ندای آسمانی، ادعای ارتباط و نیابت خاص، داشته باشد، دروغگو،کذاب و افترازننده است ... .
و امام عصر، بعد از ندای آسمانی و در فاصله بین ظهور و قیام، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. در حدیثی از امام سجاد، بر این موضوع، اشاره شده است:
... فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْيَانِيُّ اخْتَفَى الْمَهْدِيُّ ثُمَّ يَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِكَ. [23]
... هنگامیکه سفیانی در ماه رجب خروج کرد، حضرت مهدی مخفی خواهند شد و سپس در ماه محرم، خروج و قیام خواهند فرمود.
و نیز از امام باقر در ضمن روایت معتبری نقل شده است:
... وَ يَبْعَثُ السُّفْيَانِيُّ بَعْثاً إِلَى الْمَدِينَةِ فَيَنْفَرُ الْمَهْدِيُّ مِنْهَا إِلَى مَكَّةَ فَيَبْلُغُ أَمِيرَ جَيْشِ السُّفْيَانِيِّ أَنَّ الْمَهْدِيَّ قَدْ خَرَجَ إِلَى مَكَّةَ فَيَبْعَثُ جَيْشاً عَلَى أَثَرِهِ فَلَا يُدْرِكُهُ حَتَّى يَدْخُلَ مَكَّةَ خائِفاً يَتَرَقَّبُ عَلَى سُنَّةِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ... . [24]
... و سفیانی سپاهی را به سوی مدینه می‌فرستد و امام مهدی ع از مدینه به مکه پناه می‌‌برد... به فرمانده سپاه سفیانی خبر میرسد که حضرت به مکه رفته است پس سپاه را به دنبال حضرت می‌فرستد اما به حضرت دست نمی‌یابند تا اینکه حضرت طبق سنت حضرت موسی نگران و مضطرب وارد مکه میشوند... .
بنابراین، این گونه روایات، نشان میدهد که حضرت بعد از ندای آسمانی و ماه رمضان، فعالیت های محدودی و نیمه علنی دارند و به همین خاطر است، که لشکر سفیانی بعد از اطلاع از مکان حضرت و فعالیت های نیمه علنی وی، به قصد دستگیری و پایان دادن به حکومت حق، به سمت مدینه، گسیل میشوند.
و طبیعتا، در این مدت حدود چهار ماهه و فاصله بین ظهور و قیام، شیعیان، از طریق افرادی چون، یمانی و نفس زکیه به عنوان سفیران امام عصر با ایشان، در ارتباط خواهند بود. [25] زیرا در روایات به فعالیت و دعوت یاران حضرت همچون نفس زکیه، در قبل از قیام امام در ماه محرم، تصریح شده است که پیام امام عصر را به جهانیان و شیعیان، می رسانند. از جمله، در حدیثی، به انتقال پیام نفس زکیه در ماه ذی الحجۀ و شهادت وی هنگام قرائت پیام امام عصر در مکه و کنار خانه خدا، کعبه، تصریح شده است:
... فيدعو رجلاً من اصحابه فيقول له: امض الي اهل مكة فقل: يا اهل مكة انا رسول فلان اليكم و هو يقول لكم: انا اهل بيت الرحمة و معدن الرسالة و الخلافة... فاذا تكلم هذا الفتي بهذا الكلام اتوا اليه فذبحوه بين الركن و المقام و هي النفس الزكية... . [26]
... امام مهدي، مردي از یارانش را فرامي‌خواند و مي‌فرمايد: به سوي اهل مكه برو و به آنان بگو: «اي مردم مكه! من فرستاده فلان هستم و پيام او چنين است: "ما خاندان رحمت و جايگاه رسالت و خلافت هستيم..."وقتي سخن اين جوان تمام میشود، به او هجوم می‌آورند و او را در ميان ركن و مقام سر مي‌برند؛ و او همان نفس زكيه است... .
بنابراین، از این دسته احادیث، استنباط میشود که بعد از صیحه آسمانی و خروج سفیانی، امام عصر، مثل دوران غیبت صغری، نواب خاصی خواهند داشت که به عنوان نماینده به مکه می فرستند و پیام امام زمان را می رسانند. آنگاه بعد از ظهور و در حدود سه ماه و نیم بعد، قیام امام عصر در روز شنبه و دهم ماه محرم (عاشورا)،اتفاق می افتد:
... یقُومُ القائم فِییوْمِ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی علیه‌السلام، لَكَأَنِّی بِهِ فِییوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ قَائِماً بَینَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَام ... . [27]
... قائم (حضرت مهدى علیه‌السلام) در روز عاشورا كه روز شهادت سید الشهدا علیه‌السلام است، قیام مىكنند. گویا در آن شنبهاى كه عاشورا در آن واقع شود، او را می بینم. درحالىكه بین ركن و مقام ایستاده است ... .
[1] مهدی پور، پژوهشی پیرامون علائم حتمی ظهور، ص 21-22
[2] شیخ صدوق، کمال الدین، ج 2، ص 650
[3] مهدی پور، پژوهشی پیرامون علائم حتمی ظهور، ص 48-49
[4] شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج 2 ، ص 650
[5] کورانی، الیمانیون قادمون، ص 115-116
[6] نعمانی، الغیبۀ، ص 258
[7] ابن طاووس، التشریف بالمنن، ص 129
[8] نعماني، الغیبۀ، ص301
[9] طوسي، الغیبۀ ص435؛ صدوق، کمال الدین، ج2، ص556؛ نعماني، الغیبۀ ،ص282
[10] صدوق،کمال الدین،ص556
[11] مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص 3
[12] شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة ،ج 2 ، ص 371
[13] نعماني،الغیبۀ،ص262 و 266؛طوسي،الغیبۀ،ص452
[14] طوسي،الغیبۀ،ص435
[15] نعمانی، الغیبۀ، ص 276
[16] نعمانی، الغیبۀ، ص 266
[17] مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 223
[18] نعمانی، الغیبۀ ص 282
[19] شیخ طوسی، الغیبۀ، ص 452
[20] ابن طاووس، التشریف بالمنن، ص 129
[21] نعماني،الغیبۀ،ص301
[22] شیخ طوسی، الغیبۀ، ص 395
[23] مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 213
[24] نعمانی، الغیبۀ، ص280. و مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص238
[25] کورانی، الیمانیون قادمون، ص 127
[26] مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص307
[27] شیخ مفید، الارشاد، ج 2، ص 379
27
تا به حال متنی به این روانی درباره ظهور نخوانده بودم،به بسیاری از سوالاتم جوابی یافتم،ممنون،اجرکم عنداله،به امید ان روز
امسال سال ۹۹ ۲۳ رمضان جمعه و ۱۰ محرم شنبه است ینی ممکنه آقا بیان .... ینی ممکنه ؟ خدا یا رحم کن الهم عجل فرجهم الهی امین
سلام آتنا جان . ازت خواهش میکنم آبجی . تطبیق نده . ممکنه بدا رخ بده ...... ممکنه این تاریخ ها درست نباشند...... شاید موافق نبودن تاریخ روایات ظهور با خود ظهور آزمایش الهی دیگه ای باشه ..........
آیاسفیانی ویمانی قبل از ندای اسمانی رخ میدهد؟ایا ترتیبی در وقوع این حوادث وجود دارد؟یا اینکه هر اتفاقی قبل از ندای اسمانی هرچند وحشتناک وعجیب را نباید ب علائم حتمی ظهور تعبیر کرد؟