از آب‌معدنی تا بحران هویت لاکچری‌بازها
از فرودین ماه امسال توزیع دو برند آب معدنی فرانسوی به نام‌های آب معدنی «پرییر» و «اویان» با قیمت‌های ۷ تا ۴۰ هزار تومانی در بازار آغاز شده است. در کنار این دو برند یک برند نروژی تحت عنوان «ووس» هم در فروشگاه‌های شمال تهران از قیمت ۲۰ تا ۶۰ تومان عرضه می‌شود. مجوز واردات این آب‌معدنی‌ها لغو شده‌است اما هنوز هم در سوپرمارکت‌های خاص می‌توانی آنها را پیدا کنی.
به گزارش خبر فوری به نقل از گُلوَنی ، مشتریان خاص این آب‌معدنی‌ها همان‌هایی هستند که پای پست‌های اینستاگرامشان هشتگ لاکچری می‌زنند، آنها آنقدر درگیر رسانه‌ای کردن تصاویر این لاکچری بازی‌ها هستند که حالا در و دیوار اینترنت پر از تجویزهایشان شده‌است از آب‌معدنی‌های قاچاق تا میوه‌های قاچاق از دراگون و لیچی تا انگورهای کیلویی ۱۲۰هزار تومان. از ساعت ۳۰۰میلیونی و عینک‌های دو میلیون تومانی تا پالتوهای پوست در حراج با قیمت‌های معادل صد میلیون تومان. جا نماندن از قافله لاکچری بازها همیشه برایشان مهم است در اولین ماشین کروکی که می‌بینند سلفی می‌گیرند و در باشگاه‌ها برای وزنه‌های سنگین شاخ و شانه می‌کشند.
لاکچری‌بازها آرامش ندارند. باید همه نیوزفیدهای برندهای دنیا را دنبال کنند. دیگران از آنها توقع تأخیر ندارند. آنها برای اولین‌های بازار موبایل ده‌ها برابر قیمت اصلی پول صرف می‌کنند و برای از یاد نرفتن‌ها مجبورند حسابی از جیبشان مایه بگذارند. نیمه از عمرشان را صرف ثابت کردن برند اصلی در بین فیک‌ها و تقلبی‌ها و ساخت چینی‌ها هستند. واقعیت این است که خود آنها بیشتر از برندهای تقلبی، فیک هستند. لاکچری‌بازها برای دیده‌شدن فریاد می‌کشند و دلار خرج می‌کنند. ژن‌های خوبشان در این حوزه خوب عمل می‌کند. آنها روی صندلی‌های مدیرانه پدرهایشان تکیه می‌زنند و باور می‌کنند مدیریت در خون‌شان هست حتی اگر مدرک تحصیلی‌شان را با پیک موتوری و دوساعته برایشان فرستاده باشند.
بهانه وجود این آب‌معدنی‌ها در بازار باعث شد که دوباره یادی از آنها بکنیم. برای آنها هیچ‌چیز سخت‌تر از فراموش شدن در لابلای روزمرگی آدم‌ها نیست. آن‌هم وقتی این همه هزینه می‌کنند که دیده شوند. ورشکستگی واقعی برایشان تأیید نکردن و ندیدنشان است نه روزی که دخل و خرجشان با هم جور درنیاید.
35
