دسته بازی را بگذار زمین!

دکتر پرستو امیری | متخصص روان‌شناسی سلامت

در شرایطی که سیاست قرنطینه‌خانگی توسط میلیون‌ها یا حتی میلیاردها نفر در سراسر جهان اجرا می‌شود، طبق آمارهای رسمی فروش این بازی‌ها را به میزان چشمگیری در کشورهای مختلف دنیا افزایش قابل توجهی داده است(منبع خبر: اقتصادنیوز). در کشور ما هم کاربران بازار از ابتدای اسفندماه ۹۸ تا ۱۵ فروردین امسال، ۱۰۷ میلیون بار، بازی دانلود یا به‌روزرسانی کردند که نسبت به میانگین هفتگی سال ۹۸، ۷۲ درصد افزایش داشت.اتفاقی که نتیجه‌اش، فراگیر شدن اختلال بازی های دیجیتال خواهد بود که سال 2018 به عنوان یک بیماری توسط سازمان جهانی‌بهداشت به رسمیت شناخته شد. اما از کجا بفهمیم دچار این اختلال شده ایم؟

معتاد بازی شدی یا نه؟

به گفته سخنگوی سازمان بهداشت جهانی، مشخصه الگوی رفتاری مربوط به بازی های دیجیتالی یا ویدئویی، ضعف اراده و اختیار و اولویت دادن زیاد به بازی در قیاس با فعالیت های دیگر است به حدی که با وجود پیامدهای منفی آن، بازی بر دیگر فعالیت ها و علایق فرد مقدم باشد.

همچنین در دستورالعمل اولیه تشخیصی بیان شده که فرد باید حداقل یک سال «اشتغال غیر عادی ذهنی» با بازی داشته باشد. بنابراین اگر شما اشتغال ذهنی غیرعادی با بازی ها دارید و به رغم میل تان نمی توانید دست از بازی بکشید و با این که می دانید کارهای مهم تری دارید مدام به سمت آن ها کشیده می شوید، احتمالا در دام این اعتیاد گرفتار شده اید.

راهکارهای ترک اعتیاد به بازی های دیجیتالی

در قدم اول باید بپذیرید که یک مشکل جدی وجود دارد که باید حل شود. سود و زیان اعتیاد به بازی ها و ترک این اعتیاد را روی کاغذ بنویسید. این سود و زیان ها می تواند شامل حوزه های فردی، جسمانی، روانی، هیجانی، خانوادگی، تحصیلی، مالی، اجتماعی و... باشد. سودهای ترک اعتیاد را روی فلش کارت هایی یادداشت و مدام (به خصوص در زمان های وسوسه) آن ها را مرور کنید. برای مدتی از هر چیزی که تداعی کننده بازی هاست، اجتناب کنید. در این مدت می توانید گوشی یا رایانه را به والدین تان بسپارید. یک فهرست از فعالیت های لذت بخش مورد علاقه تان(مانند ورزش کردن، مطالعه، فیلم دیدن و...) برای خود تهیه کنید و برای انجام آن ها برنامه ریزی روزانه و هفتگی داشته باشید. به توانایی خود برای غلبه بر این مشکل اعتماد کنید و به موفقیت های خود، هرچند کوچک پاداش دهید. در نهایت فراموش نکنید که مانند هر بیماری دیگری، بهترین راه درمان مراجعه به متخصص است. خجالت را کنار بگذارید، به یک روان شناس یا روان پزشک مراجعه و درخواست کمک کنید.

منبع: خراسان

24