حکم روزه گرفتن در شرایط کرونا+ فتوای مراجع تقلید

فتوای برخی از مراجع معظم تقلید درباره روزه داری در ماه مبارک رمضان در شرایط کرونا را در این گزارش مشاهده کنید.

حکم روزه گرفتن در شرایط کرونا+ فتوای مراجع تقلید

فتوای برخی از مراجع معظم تقلید درباره روزه داری در ماه مبارک رمضان در شرایط کرونا را در این گزارش مشاهده کنید.

با توجه به شیوع ویروس کرونا مردم سوالاتی را دارند مبنی اینکه با توجه به وجود این بیماری امکان گرفتن روزه در ماه مبارک رمضان وجود دارد یا خیر که نظر تعدادی از مراجع معظم تقلید در خصوص روزه داری ماه رمضان امسال که مصادف شده با ویروس منحوس کرونا و حکم روزه گرفتن در این ایام، به این شرح است:

آیت الله العظمی مکارم شیراز ی:
انسان نمی‌تواند به این دلیل، روزه را بخورد و باید در ماه رمضان روزه بگیرد، البته می‌تواند در فاصله افطار تا سحر از غذا‌های مقوی استفاده کند تا از ضعف شدید بدن در طول روز جلوگیری نماید. اما کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، همچنین اگر یقین ندارد، اما احتمال قابل توجهی می‌دهد که روزه برای او ضرر دارد، خواه این احتمال از تجربه شخصی حاصل شده باشد یا از گفته طبیب.

آیت الله العظمی سیستانی:
وجوب روزه ماه مبارک رمضان یک تکلیف فردی است و هرکس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد واگر فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، باعث ابتلایش به کرونا می‌شود، وجوب هر روزی که می‌ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا می‌شود، از او ساقط می‌گردد.

اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را کم کند تا آنچا که از نظر عقلا دیگر احتمال ابتلا مورد اعتنا نباشد- ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش‌های پزشکی و رعایت موارد ضد عفونی مکرر و نظیر آن - و موجب مشقت شدید و غیرقابل تحملی نیز نباشد، وجوب روزه از او ساقط نمی‌شود.

اما درباره آنچه گفته شد که پزشکان نوشیدن مکرر آب را در فاصله زمانی نزدیک به هم جهت جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می‌کنند. به این دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می‌کند - این امر مانع وجوب روزه نمی‌شود، غیر از کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد - ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه‌های احتیاطی پیشرفته-، اما افراد دیگر غیر از چنین فردی باید روزه بگیرند.

البته چه بسا بتوان با مصرف سبزیجات و میوه‌های سرشار از آب پیش از سحر، کمبود آب بدن ناشی از روزه داری را جبران کرد همچنانکه می‌توان با جویدن آدامس بدون قند، جلوی خشکی حلق را گرفت- البته به شرطی که ذرات آن در دهان جدا نشده، وارد حلق نشود_ بنابراین جویدن آدامس باعث افزایش ترشح بزاق دهان می‌شود و مانعی از آن در صورت روزه داری وجود ندارد؛ بنابراین کسانی که می‌توانند کار خود را در ماه رمضان رها کرده و در منزل باقی بمانند و از ابتلا به بیماری مذکور در امان باشند، وجوب روزه از آنان ساقط نمی‌شود، اما افرادی که نمی‌توانند کار خود را رها کنند- بنا به هر دلیلی- و از ابتلا به ویروس در صورت ترک نوشیدن آب در بازه‌های زمانی در روز بیم دارند و نمی‌توانند اقدامات دیگر برای در امان ماندن از ابتلا به کرونا را اتخاذ کنند، روزه بر آنان واجب نیست، هر چند مجاز به روزه‌خواری در ملا عام هم نیستند.

روشن است که روزه ماه رمضان از مهم‌ترین فریضه‌های شرعی است و تنها در صورت وجود عذر واقعی، ترک روزه جایز است و هر فردی نسبت به وضعیت خود آگاه‌تر است که آیا عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر.

آیت الله العظمی شبیری زنجانی:
اگر بنا به گفته پزشکان متخصص، روزه گرفتن برای فردی، احتمال ابتلای او به این بیماری و آسیب دیدن وی را افزایش دهد، نباید روزه بگیرد و این مسأله در رساله عملیه هم آمده است. البته نباید مرتکب تظاهر به روزه خواری شده و به ماه مبارک بی احترامی کند.
همچنین اگر با تغییر شرایط؛ مثلاً با ماندن در منزل، تحرک کمتر، رعایت نکات بهداشتی و مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های تقویتی، بتواند احتمال متعارف ضرر را دفع کند و ایجاد چنین شرایطی موجب مشقت شدید نشود، باید چنین کند و روزه بگیرد.

آیت‌الله العظمی وحید خراسانی:
کسی که می‌داند روزه برای او ضرر ندارد اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد؛ و کسی که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایی [علت بجایی]داشته باشد دارد اگر چه پزشک بگوید ضرر ندارد نباید روزه بگیرد و اگر هم روزه بگیرد صحیح نیست مگر اینکه روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد که در این صورت روزه‌اش صحیح است.

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او عقلایی باشد [احتمال بجا]نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد باطل است مگر در صورتی که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.

آیت الله العظمی سبحانی:
فعلاً نمی‌توان تصمیم قطعی گرفت تا وضع در آینده روشن‌تر شود، احیاناً ممکن است برخی بخواهند این موضوع را بهانه‌ای برای روزه خواری قرار دهند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

70

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 4
  • غفار معرفت
    0

    سلامخسته نباشیدمن وضع مالی خوب ندارم ایا میتوانم روزه بگیرم سرفه زیاد دارم شیمیای ریه دارم شکر خدا کرونا ندارم بخدای واحدو احد زنگیم نمی چرخه کارگرم بیکارم نمیتوانم کاره بنایی بروم سنم بالا رفته توان کار کردن ندارم منو راهنمایی کنید

    نظرات شما -
    • تفکر
      0

      شما مشکلی ندارید همین طوری سال دوازده ماه روزه اید

  • اکبرزاده
    0

    سلام من اسم دارم ولی تو ماه مبارک روزه هامو میگیرم شکرخدا هیچ مشکلی هم ندارم ولی الان نمیدونم برام خطر داره جایی هم نمیرم خانوم خاندارم

  • بنده خدا
    0

    با سلام ،من هر سال روزه میگرن و۴۰ سال سن دارم و کارگر هستم از اسفند ماه که بیکار شدن تا امروز بیماری بواسیر گرفتم بدلیل کم تحرکی ویبوست و تازه رو به بهبود هستم ،لطفا به من پاسخ بدید امسال می توانم روزه بگیرم یا نه ؟ میترسم اگه روزه بگیرم دوباره ها بدتر بشه؟

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها