دنيای قاعده مندتر پساکرونا

انسان موجودی متفکر و ابزار ساز در تاریخ حیات خود بر خلاف سایر موجودات دائمأ در حال تغییر و اصلاح محیط پیرامونی خود جهت استفاده بهینه بوده است.

با توجه به اين مهم که از زمان خلقت بشر تا کنون بیماری هایی بس خطرناک (حتی خطرناکتر از کرونا ویروس) ، انسان را تهدید کرده و انسان حتي نه با دانشی به اندازه امروز ، از پس آن بر آمده و در هیچ کجای تاریخ ، زمان و دوران پسا فلان بیماری نداشته. فلذا اینکه تصور شود ویروس کرونا سرمنشأ تغییراتی ژرف در تاریخ بشریت و يا تغييراتي كلي در نحوه حاكميت در كشورها (از جمهوري به ديكتاتوري يا بالعكس وديگر تغييرات ساختاري ) باشد بگونه ای که زمان را به قبل و بعد از کرونا در جهان يا كشوري تقسیم شود منطقی نخواهد بود.
بشر با تمامی کاستی هایش ، توانسته در طول اعصار نسل خود را بخوبی حفظ و بقای خود و داشته هايش را تضمین کند ، چه در پارینه سنگی و چه اکنون که با رشد تصاعدی دانش هر روزه دست به اکتشافات و اختراعات گوناگونی می زند .

بهتر آنكه زين بحث درگذريم و به مبحثی مهمتر بپردازیم و آن احساس نیاز به قواعد و قوانینی است که می بایست در مجامع صالحه جهانی مصوب شود تا تكرار اين معضل يا معضلي مشابه با كرونا را ديگر شاهد نباشيم.

فارغ ازین بحث که انگشت اتهام در خصوص ایجاد یا انتشار ویروس کوید۱۹ به سوی کدام کشور نشانه رود ، در سطح جهان خلأ قانون احساس می شود.
که در صورت بروز موارد مشابه که چه بسا ممکن است به لحاظ شیوع و اپیدمی سرعت بیشتری داشته و یا به لحاظ تلفات انسانی قدرتمندتر عمل کند ، جامعه جهاني نیازمند دو‌گونه قوانینی است که میبایست در بخش پیشگیری و پیگرد قانونی مصوب كند.

قوانین موجود در پاسخگویي به افکار عمومی از یکسو و اجرا از سوی دیگر با مشکل مواجه است.
در نتیجه می‌بایست با مطالعه ، تحقیق و کارشناسی ، روند اصلاح و ایجاد قوانینی جدید درین خصوص آغاز گردد تا زین پس همه کشورها و حکومت ها آزمایشات و آزمايشگاه هاي خود را تحت تدابیر شدید امنیتی قرار داده به گونه اي كه بشریت شاهد تکرار حوادثی نظیر کرونا نباشد و در صورت نياز اين فعاليت ها و آزمايشگاه ها زير نظر آژانسي بمانند آژانس انرژي اتمي يا چیزي شبيه آن به فعاليت مشغول شود تا هم در بحث پيشگيري اطمينان جامعه جهاني حاصل شود و هم در صورت بروز حادثه اي ، چه عمدي و چه سهوي مستندات و مدارك متقن در خصوص چرايي و چگونگي و مقصر حادثه وجود داشته تا كشورهاي متضرر از حادثه به راحتي بتوانند به استناد اين قوانين مصوب ، در محاكم تخصصي مشخص ، طرح دعوي نموده و مطالبه خسارت نمايند.

زیرا بدور از عدالت و انصاف است که کشوری اکتشاف و اختراع خود را بر پایه ریسک و ایجاد خطر برای سایر کشورها استوار کند.

بدين شكل ، ديگر شاهد فرار كشورهاي خاطي از زير بار مسئوليت نبوده و كشورهايي كه نقشي در ماجرا نداشته اند بي دليل متهم نخواهند شد.

17