نجف دریابندری خود ساخته بود و دور از هیاهو

کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران طی پیامی با اشاره به جایگاه رفیع نجف دریابندری در عرصه‌ نوشتار، درگذشت این چهره‌ عرصه‌ ادب و فرهنگ را تسلیت گفت.

نجف دریابندری خود ساخته بود و دور از هیاهو

کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران طی پیامی درگذشت نجف دریابندری را تسلیت گفت.

متن پیام کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران به شرح زیر است: «نجف دریابندری یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های فرهنگی و خلاق دوران ما، انسانی خودساخته و پرانگیزه بود. از هیاهو و جنجال دور ماند. به‌سختی و با پشتکار و جدیت، کار؛ و با سلامت و شرافت، زندگی کرد. ذوق، دقت و تسلط بی‌مثال دریابندری در انتخاب و ترجمه‌ی آثار مهم ادبی، ویژگی ممتاز او به‌شمار می‌رفت. تجربه‌های متنوع در ترجمه‌ی آثار ادبی علمی و فلسفی نشان مهارت و شخصیت چندوجهی‌اش بود. دریابندری با ترجمه‌ی آثار درخشان ملل مختلف زمینه آشنایی چند نسل از فرهنگ‌دوستان و پژوهش‌گران را با فرهنگ‌های دیگر ممکن ساخت. حاصل عمر پربار دریابندری، میراثی گران‌قدر برای فرهنگ ایران خواهد بود.
درگذشت این چهره‌ی ماندگار فرهنگی را به عموم ایرانیان تسلیت عرض می‌کنیم.»

نجف دریابندری مترجم و نویسنده متولد سال ۱۳۰۹، پس از تحمل سال‌ها بیماری در پانزدهمین روز اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۹ چشم از جهان فروبست.

«پیرمرد و دریا» و «وداع با اسلحه» (ارنست همینگوی)، «بیگانه‌ای در دهکده» و «هاکلبری فین» (مارک تواین)، «یک گل سرخ برای امیلی» و «گور به گور» (ویلیام فاکنر)، «پیامبر و دیوانه» (جبران خلیل جبران)، «رگتایم» و «بیلی باتگیت»، (دکتروف)، «بازمانده روز» (کازوئو ایشی‌گورو)، «تاریخ فلسفه غرب» (برتراند راسل)، «فلسفه روشن‌اندیشی» (ارنست کاسیرر)، «خانه برناردا آلبا» (فدریکو گارسیا لورکا)، «کتاب مستطاب آشپزی، از سیر تا پیاز» (با همکاری همسر فقیدش، فهیمه راستکار) و چندین و چند کتاب دیگراز جمله آثاری هستند که از او به یادگار مانده‌اند.

72

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 1
  • رعنا
    0

    من همه ی زندگی ام با این حسرت زندگی خواهم کرد که چرا در زمینه ی فلسفه و رمان و ترجمه پیشرفت نکردم.ای کاش روزی که می میرم مثل الان در حسرت و پشیمانی نسوزم.آرامش ابدی نسیبش.نیاز مادی و نداشتن شغل مناسب و درامد باعث شده که هیچ تمرکزی برای کلاس ترجمه و نویسندگی نداشته باشم.هیچ وقت فکر نمی کردم در سن نزدیک چهل سالگی دغدغه ی نان داشته باشم.این چه زندگیه نکبتیه آخه؟!

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها