نیمارِ دریا! / نوجوانی که برنده بورسیه انجمن بین‌المللی موج سواری شده‎است

«داوود خدیرِ» ۱۷ساله چند روز پیش توانست بورسیه اتحادیه بین‎المللی موج‎سواری را به ‎دست آورد. بچه‌های روستا به‌خاطر حرکات نمایشی که او روی دریا انجام می‎دهد، به او «نیمار دریا» می‌گویند.

نیمارِ دریا! / نوجوانی که برنده بورسیه انجمن بین‌المللی موج سواری شده‎است

در گوشه‌ای از این کشور، روستایی وجود دارد که خیلی‎های‎مان پیش‎ازاین حتی اسمش را نشنیده ‎بودیم ولی حالا نامش درکنار شهرها و بندرهای مهم دنیا سر زبان‎ها افتاده ‎است؛

«رمین» واقع در استان سیستان‎وبلوچستان. «داوود خدیرِ» ۱۷ساله کسی است که باعث شهرت رمین شده ‌است. داوود چند روز پیش توانست بورسیه اتحادیه بین‎المللی موج‎سواری را به ‎دست آورد.

این سازمان در حساب رسمی اینستاگرامش نوشته‎ است: «داوود خدیر، جوان سیستان‌وبلوچستانی است که فارغ از شرایط آب‌وهوایی هر روز در ساحل محل زندگی‌اش به موج‌سواری می‌پردازد. داوود می‌خواهد به موج‌سواری و شرکت در رقابت‌های ملی ادامه دهد و قصد دارد موج‌سواری را به دیگران آموزش بدهد و آن‌ها را به انجام این ورزش تشویق کند». جوانه این‎هفته با افتخار میزبان داوود است.

موج‌سواری، ورزش پولدارهاست ولی تو و بروبچه‌های «رمین» بدون امکانات خاصی تمرین می‌کنید و موفق هم هستید. چطوری موج‌سواری یاد گرفتید؟

«رمین» یکی از بهترین مکان‌های دنیا برای موج‌سواری است. بچه‌های روستای ما از کودکی با دریا و ساحل بزرگ می‌شوند ولی موج‌سواری اهالی روستای ما داستان جالبی دارد. ماجرا به هشت، نه سال پیش برمی‌گردد که یک خانم ایرلندی به روستای ما آمد تا از امواج ساحل استفاده کند. او اولین زنی است که در ایران موج‌سواری کرده‌است. من آن موقع یک بچه ۹ساله بودم و صبح و بعد از ظهر به ساحل می‌رفتم تا از دور، موج‌سواری آن توریست خارجی را تماشا کنم. خانم ایرلندی وقتی دید که بچه‌های روستا چقدر به این رشته علاقه دارند، شروع کرد به آموزش دادن و چند تخته موج‌سواری هم بهشان هدیه کرد. من آن‌موقع کوچک بودم و هنوز به ذهنم نمی‎رسید این ورزش را شروع کنم. دو، سه سال بعد آن خانم دوباره به روستای ما آمد و باز هم برای بچه‌ها چند بسته تخته موج‌سواری آورد. این‎بار من هم به پیشنهاد مربی‌ام تصمیم گرفتم موج‌سواری را به‌صورت حرفه‌ای یاد بگیرم. مربی هرچه از آن خانم ایرلندی آموخته‌ بود، به من یاد داد. تخته‌های موج‌سواری قیمت بالایی دارد و ما نمی‌توانیم مرتب تخته حرفه‌ای بخریم. برای همین هنوز با همان تخته‎هایی که هدیه گرفتیم، تمرین می‌کنیم. قیمت تخته‌ از حدود دو و نیم میلیون شروع می‌شود و تا ۲۰میلیون هم می‎رسد. پس شما درست فکر می‎کردید، موج‎سواری رشته گرانی است. تازه فقط تخته نیست؛ ما به لباس و وسایل تعمیر تخته هم نیاز داریم. من پنج خواهر و سه برادر دارم و پدرم راننده تاکسی است. نمی‎توانیم برای ورزش، این ‎همه خرج کنیم.

بورسیه شدن تو حسابی سروصدا به‎پا کرد. چطور به این موفقیت رسیدی؟

اتحادیه بین‌المللی موج‌سواری هرسال به چند نفر از نوجوانان زیر ۱۸سال که استعداد چشمگیری در این رشته داشته ‌باشند بورسیه می‌دهد تا در کنار تحصیل به ‌شکل حرفه‌ای آموزش ببینند. حدود یک‌سال پیش مربی‌ام فیلم موج سواری و شرایطم را برای این اتحادیه فرستاد. چند روز پیش که نتایج بورسیه‌ها مشخص شد، یکی از اهالی روستا که در فضای مجازی فعال است، عکس و خبر من را در اینستاگرام دید. او بود که بهم خبر داد. پارسال هم پنج نفر از بچه‌های ایرانی بورسیه موج‌سواری گرفته ‌بودند و امسال به‌ جز من، دو نفر دیگر هم به این موفقیت رسیده‎اند. در بعضی سایت‌ها نوشته شده به کسی که بورسیه می‌شود زبان انگلیسی یاد می‎دهند و ۵۰۰ دلار جایزه می‌گیرد ولی پارسال بچه‌های قهرمان فقط یک تخته موج‎سواری هدیه گرفتند. ما هم احتمالا جایزه بزرگی نگیریم ولی همین‎که بهمان توجه می‎شود، خوشحالیم.

ما فقط هیجان موج‌سواری را می‎بینیم ولی این ورزش خطرهای زیادی هم دارد. تا حالا اتفاق بدی برایت افتاده‎است؟

موج‌سواری هم خطرهای زیادی دارد و هم واقعاً ترسناک است. مثلاً اگر موج بزرگی بیاید احتمال غرق شدن وجود دارد. در این چند سال البته اتفاق بدی برای من رخ نداده ‎است. من معمولاً صبح‎ها یا بعد از ظهرها به ساحل می‌روم چون بهترین زمان برای موج‌ سواری وقتی است که آب پایین می‎رود. البته چون روزها کوتاه و بلند می‌شود، جزر ومد ساعت مشخصی ندارد ولی مثلاً در این فصل ساعت۴ و ۵
بعد از ظهر بهترین زمان موج‌سواری است.

بچه‎های موج‎سوار در کشور ما حمایت می‎شوند؟

این رشته مثل همه ورزش‌های دیگر مسابقات جهانی دارد. ما در ایران هنوز در سطح جهانی نیستیم چون با این‌که ساحل خوب و موج‎های مناسب داریم ولی امکانات نداریم. هر ساحلی برای موج‌سواری مناسب نیست. مثلا در دریای خزر یا خلیج‌فارس نمی‌توانیم موج‌سواری کنیم چون این سواحل، امواج بزرگی ندارند اما ساحل دریای عمان در «کنارک» چابهار و «رمین» بهترین ساحل‎های موج سواری هستند. به‎جز ایران، فقط سواحل ژاپن و چند ساحل معدود دیگر قابلیت موج‌سواری دارند. خلاصه باید از این امکانات استفاده کنیم.

لقب نیمار دریا از کجا آمده‎است؟

من قبل از موج‌سواری، فوتبال بازی می‌کردم ولی بعد از یکی، دوبار سوار موج‎ها شدن فکر کردم در این رشته موفق‎تر خواهم‎بود. لقب «نیمار دریا» را هم بچه‎های روستا بهم داده‎اند. این لقب دراصل مال «مدینا» قهرمان موج‌سواری دنیاست و بچه‌ها به‌خاطر حرکات نمایشی که روی دریا انجام می‎دهم، این‎طوری صدایم می‎کنند. خدا را چه دیدید؟ شاید یک‌روز من هم نیمار دریا شدم.

منبع: خراسان

24

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها