«آقازاده» تفاوت ماهوی با دیگر سریال‌های نمایش خانگی دارد

در پی انتشار مصاحبه‌ با یک منتقد سینما و تلویزیون که از وجود المان‌های شهوانی در سریال «آقازاده» انتقاد کرده بود، «میکائیل دیانی» فعال رسانه‌ای طی یادداشتی به نقدِ این نقد رفته و گفته است: سوژه سریال در خصوص یک آقازاده خلاف کار است که از جاذبه جنسی زنان نیز برای جلو بردن فسادهایش سوءاستفاده کرده و از آنجایی که فیلم بر اساس یک داستان واقعی است و از پرونده های امنیتی یکی دو سال اخیر شکل گرفته است؛ نمی توان این مسئله حذف کرد.

متن کامل یادداشت آقای دیانی به این شرح است:

خبرگزاری حوزه در مطلبی با عنوان «المان‌های شهوانی به بهانه طرح مسائل سیاسی درست نیست» به نقد سریال «آقازاده» پرداخته ( اینجا بخوانید ) و نوشته است که «انتقادی که به سازندگان آثاری از جنس "آقازاده" مطرح است این که به بهانه طرح مسایل سیاسی و اقتصادی از چاشنی مسایل عشقولانه به گونه ای استفاده می کنند که در نهایت آن ها را به هدف اصلی خود نمی رساند و چه بسا مخاطب نسل جدید برداشتی از محصول فرهنگی کند که مورد انتظار سازندگان هم نباشد».

این مطلب آقازاده را نیز مانند دیگر سریال های موجود در شبکه نمایش خانگی آلوده به مسائل غیراخلاقی می داند اما آنچه در این مطلب بدان دقت نشده است تفاوت ماهوی این فیلمنامه با دیگر سریال های شبکه نمایش خانگی است.

آقازاده تلاش کرده بر ضوابط و استانداردهای اجتماعی جامعه ایران حرکت کند و چیزی خارج از آن را ارائه ندهد. اگر قبحی در سریال دیده می شود نیز فیلم آن را قبح و ناهنجاری می شناساند و برای مخاطب بین رفتار درست و غلط، تخلف و قانون مداری، هنجار و ناهنجاری مرز و تفکیک کامل ایجاد می کند و حتی اگر تصویر ناهنجاری هم نشان می دهد، مخاطب می داند این بخشی از یک پرونده امنیتی است که قرار است با آن برخورد شود.

البته که سوژه سریال در خصوص یک آقازاده خلاف کار است که از جاذبه جنسی زنان نیز برای جلو بردن فسادهایش سواستفاده کرده و از آنجایی که فیلم بر اساس یک داستان واقعی است و از پرونده های امنیتی یکی دو سال اخیر شکل گرفته است؛ نمی توان این مسئله حذف کرد.
اگرچه که فیلم سعی می کند قبح این موضوع را نیز به خوبی نشان دهد و این جریان نقش منفی های فیلم را بر عهده دارند.

در سالهای اخیر عمده نقدهای درست اما ناکافی به شبکه خانگی محتوای نامناسبی بود که در سریال های این شبکه به خورد مخاطب داده می شد. موضوعاتی چون «خیانت»، «عشق مثلثی»، «زندگی لاکچری» و الگوگیری از سریال های ماهواره ای و ترکیه ای همواره سریال های تلویزیون های اینترنتی را زیر سوال می برده است اما هیچگاه جریان جدی تولیدی در برابر این مسئله شکل نگرفت. در این فیلم ها قبحی از این روابط نشان داده نمی شد. این روابط به هیچ وجه ناهنجار جلوه نمی کرد و مخاطب را به سمت بدی آن سوق نمی داد.

همواره نقدها به این فیلم ها نیز در حد فضای خبری و رسانه ای بود و بیشتر جنبه سلبی داشت؛ اما حالا در برابر این نقدها، یک اتفاق ایجابی نیز افتاده است؛ سریالی که مسئله اصلی اش «مبارزه با فساد» است و از پایگاه عدالت‌خواهانه و مواجهه مردم با جریان فاسد ساخته شده است از سوی اوج عرضه گردیده، این یعنی نقدها جنبه فعالانه تری پیدا کرده است و مخاطب حالا در این بازار حق انتخاب دارد تا از بین سریال های زرد و پوچ با موضوعاتی که تناسبی با فرهنگ خانواده بویژه خانواده ایرانی ندارد با سریالی که مسئله اش، مسئله کف جامعه است انتخاب کند.
آنچه در این مطلب به درستی آمده است حضور جدی و فعال جریان انقلابی در شبکه نمایش خانگی است که آقازاده تا اینجا یک حضور موفق داشته است.
واقعیت این است که در این دوران که مسئله مبارزه با فساد اقتصادی و پدیده وحشتناک آقازادگی و سوءاستفاده از جایگاه مسئولین و مقامات مهم شده است و جامعه مشتاق برخورد با این پدیده ها است؛ اتفاقاً جریان دینی باید مشتاق و پیگیر سریال هایی از جنس آقازاده و فیلم های سینمایی از جنس «خروج» و «روز بلوا» و مستندهایی چون «دریابست» و «شورش علیه سازندگی» باشد که جلوه این جریان فاسد و اشرافیت را آگاه سازی می کند. جریان فیلمسازی که در حوزه اجتماعی طرف مردم ایستاده و از موضع مبارزه با فساد روشنگری می کند.

منبع: حوزه

72