«رییس جمهور پشت پرده» در کشور ما کیست؟!

پایگاه خبری خبر فوری (khabarfoori.com)

چرا «روئسای دفتر رییس جمهور»، پس از «افزایش غیرمتعارف اختیارات دفتر رییس جمهور»، انقدر نامحبوب و گاه منزجر کننده هستند؟

دستگاههای نظارتی برای حذف «اختیارات فراقانونی و فسادانگیز رییس دفتر رییس جمهور» وارد شوند!

بارها مشاهده کردم، در توییتر و رسانه‌ها، خیلی‌ از کاربران و فعالان سیاسی - اجتماعی، از اظهارنظر مدام و پرتکرار واعظی رییس دفتر رییس جمهور، ناراحت و بل عصبانی می‌شوند. علت این واکنش مردم به اظهارات رییس دفتر رییس جمهور چیست؟ مگر نه آنکه به طور مثال، واعظی متخصص امور بین الملل است، پس چرا مردم و فعالان سیاسی و فضای مجازی حتی چنین سخنی را از او بر نمی تابند؟

پاسخ اما از نظر من اینجاست:

«اختیارات گسترده رییس دفتر رییس جمهور» که از دوران ⁧مشایی⁩ آغاز و صدای همه، من جمله اصلاح‌طلبان را نیز درآورد، خود مولد فساد است و این اختیارات غیرقابل پاسخگو، ملت را نیز مایوس و فرد نشسته بر این صندلی را کاملا در نگاه مردم و رسانه ها ، غیردوست داشتنی می‌کند، چه در دوره احمدی‌نژاد، چه دوران ⁧نهاوندیان⁩ و حالا ⁧واعظی⁩!

به یاد دارید که چه شد اختیارات رییس دفتر رییس جمهور افزایش یافت؟ «مشایی»، معاون اول احمدی نژاد شد که با مخالفت رهبری مواجه شد اما احمدی‌نژاد دست بردار نبود. مشایی را رییس دفتر خود کرده و بخش زیادی از اختیارات معاون اول، و بخش‌های دیگر از جمله‌ی «ریاست نهاد ریاست جمهوری» را نیز به طور کامل به او سپرد.
‏

اینک اما در دوره‌ی روحانی، صدای اصلاح طلبان و حتی اصولگرایان از این اختیارات نامتعارف و عجیب و غریب و غیرقابل سنجش، خاموش است اما باید گفت عملاً «رییس دفتر رییس جمهور»، «رییس جمهور پشت پرده» است و مهمترین تصمیم‌سازی‌ها را برای رییس جمهور انجام می‌دهد، اما با این تفاوت فاحش که به هیچ دستگاهی پاسخگو نیست و احدی نمی‌تواند او را وادار به پاسخگویی کند!

سیطره‌ی اختیاراتش به قدری زیاد است که نزدیکی به او، به سان نزدیکی با رییس جمهور است. حرف او، حرف رییس جمهور است و تماس او با هر وزیر و مقام دولتی ، به سان دستور رییس جمهور می ماند. و از همین روست که روسای دفتر رییس جمهور، همگی مدعی ردای ریاست جمهوری نیز هستند.

بیش از رییس جمهور، در همه‌ی امور دخالت می‌کند و مدام، پیرامون هر اتفاقی، اظهار فضل می‌کند. و این پُرگویی آنقدر تکرار می‌شود که برخی می‌پرسند مگر این دولت، رییس جمهور یا سخنگو یا وزیر ندارد که تا این اندازه، در باب هر حادثه‌ای، که اساساً دخلی به او ندارد، اظهارنظر می‌کند؟!

لابد دیده اید، روئسای دفتر از زمان افزایش اختیارات، چقدر در ذهن افکار عمومی و رسانه‌ها غیردوست داشتنی، نامحبوب و گاهی منزجرکننده هستند؟ نگاهی بیاندازید به محبوبیت مشایی، نهاوندیان و و‌اعظی در دوران مسئولیت خود و به یاد آورید، وقتی این حضرات سخن می‌کنند، چقدر مورد استقبال مردم ، رسانه‌ها و گروه‌های سیاسی قرار گرفته و می‌گرفتند؟

آیا محبوبیت یا مغضوبیت نهاوندیان در دوران رییس دفتری‌اش قابل توجه بود یا در ایام مسئولیت فعلی‌اش در معاونت اقتصادی رییس جمهور؟ محبوبیت فعلی واعظی بیشتر است یا زمان وزارتش؟ اشکال اصلی پیرامون این ماجرا، متوجه اشخاص نیست و ممکن است این افراد، سالم و قابل احترام باشند، اما اختیارات مطلق و چنین گسترده‌ای، ناخواسته فسادانگیز است و موجب نفرت عمومی نیز می‌شود.

اما سوال این است: چگونه است که دولت روحانی، به همه‌ی میراث دولت احمدی‌نژاد می‌تازد و مدام می‌نالد، اما این میراث شوم «افزایش اختیارات رییس دفتر رییس جمهور» را، ارادت داشته و بر سر می‌گذارند؟

از نظر من، مجلس و دیگر دستگاه‌های نظارتی وظیفه دارند «اختیارات رییس دفتر رییس جمهور» را، به سیاق گذشته (قبل از مشایی) بازگردانند تا شاهد ممانعت از فساد یا اقدامات فراقانونی بدون پاسخگویی به هیچ دستگاهی باشیم.