دولت احمدی‌نژاد یک دولت کاملا نظامی بود، بدترین دوران بود/ الگوی نویسندگان برخی طرح‌های مجلس، کره‌ شمالی است

محمدرضا خباز درباره نبایدهای مجلس یازدهم جهت دلگرمی بیشتر مردم به حضور در انتخابات اظهار کرد: «انتخابات اسفندماه گذشته نشان‌دهنده این بود که مردم نسبت به قوه مقننه و اصلاح امور به وسیله قوه مقننه خوشبین نیستند و اعتمادی به قوه مقننه برای حل مشکل ندارند. علی‌رغم تبلیغاتی که انجام شد فقط ۴۲ درصد واجدان شرایط پای صندوق‌های رای آمدند و این کمترین رایی بود که در ۴۱ سال اخیر شاهد بودیم. بنابراین الان ما بر سر دوراهی قرار گرفته‌ایم، اول برگزاری یک انتخابات حداکثری که به انسجام کشور بیانجامد و دشمنان ما را خارج از کشور ناامید کند و دشمنان داخلی را از توطئه بازدارد، یا اینکه تن بدهیم به انتخابات حداقلی مانند انتخابات اخیر مجلس.»

دو راهی انتخابات حداکثری و حداقلی

وی ادامه داد: «سیاست‌مداران و مسئولان نیز دو گروه هستند، یک عده مثل ما اصلاح‌طلبان معتقدند که انتخابات حداکثری موجب قوام کشور می‌شود، موجب عزت و عظمت کشور می‌شود ولی عده‌ای هم معتقدند انتخابات حداقلی هم ایرادی ندارد. آنها همان مجموعه تندروی هستند که رفتار و حرکات آن‌ها را در مجلس شورای اسلامی شاهد بودیم، البته تعدادی از آن‌ها در مجلس هستند و در جاهای دیگر در ارگان‌های دیگر هم حضور دارند.

طرح‌های نمایندگان به هیمنه مجلس لطمه می‌زند

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: « مجلس به جای پرداختن به طرح‌های غیرکارشناسی به لوایحی که دولت‌ ماه‌هاست فرستاده و بعضی هم از مجلس دهم باقی مانده بپردازند. لوایحی که هر کدام ابزاری است برای خدمت به مردم. چون دولت برای خدمت به مردم و دلگرم کردن مردم ابزار نیاز دارد و ابزار هم دست نمایندگان مجلس است و آن هم قانون است. بنابراین باید طرح‌های خود را موقتا کنار گذاشته، آن هم این طرح‌هایی که هم به هیمنه مجلس لطمه می‌زند و هم نشان می‌دهد کسانی که چنین طرح‌هایی را تصویب می‌کنند به عقلانیت توجه ندارند و جوانب کار را در نظر نمی‌گیرند، تلاش کنند ببینند دولت برای خدمت بیشتر به مردم چه کاری از دستش ساخته است.»

به جای چوب لای چرخ دولت گذاشتن، موانع را بردارند

نماینده چهار دوره مجلس شورای اسلامی ادامه داد: «من ۱۶ سال نماینده بوده‌ام، نماینده نمی‌تواند کار اجرایی انجام دهد، حتی رئیس مجلس هم کار اجرایی ندارد. هر چه می‌خواهند باید از دولت بخواهند. حال شما اگر واقعا نماینده مردم هستید، درست است که حداقل مردم به شما رای داده‌اند اما تعدادی بالاخره رای داده‌اند، برای خدمت برای همان افراد هم که شده، حداقل کار این است که لوایحی که دولت فرستاده، این‌ها را تصویب کنند، راه را برای خدمت‌رسانی به مردم فراهم کنند. به جای چوب لای چرخ دولت گذاشتن، سنگ‌ها و موانعی که جلوی پای دولت است را بردارند تا دولت بتواند به خدمات خود برسد.»

طرح‌های نمایندگان عموما سیاسی است و جنبه کارشناسی و اصلاح امور را ندارد/ اسم طرح لغو تحریم بود اما به افزایش تحریم می‌انجامد

استاندار سابق سمنان و خراسان شمال در دولت‌های یازدهم و دوازدهم با اشاره به آثار زیان‌بار طرح‌های غیرکارشناسی، تاکید کرد: «در نوشتن طرح یا لایحه باید عنوان با محتوا یکی باشد، یعنی وقتی چیزی در عنوان طرح نوشته می‌شود، محتوا باید متناسب با عنوان طرح باشد. طرحی مجلس ارائه داد و متاسفانه به تصویب هم رسید، عنوان طرح، لغو تحریم‌ها بود ولی وقتی به مواد نگاه می‌کنیم، تکالیفی که برای دولت تعیین کرده‌اند، می‌بینیم که درست عکس است و افزایش تحریم‌هاست نه لغو تحریم. بیرون طرح دیگران را کشته و درون آن ما را کشته است. بیرون آن لغو تحریم‌هاست، هر کس می‌شنود می‌گوید به به خدا پدر مجلس را بیامرزد که می‌خواهند تحریم‌ها را لغو کند، ولی وقتی وارد محتوا می‌شویم، می‌بینیم موادی تصویب شده است که این مواد به افزایش تحریم‌ها خواهد انجامید. بنابراین این‌ها نوعی بازی کردن با افکار عمومی است. نوعی به نظر من کم‌توجهی به رای و نظر مردم است. این طرح‌ها عموما سیاسی است و جنبه کارشناسی و اصلاح امور را ندارد. این طرح‌ها برای این است که بگویند مجلس هم کاری انجام داده است، وگرنه اگر این‌ها قصدشان خدمت است باید بگویند آقای دولت شما که در وسط میدان هستید برای حل مشکل مردم چه می‌خواهید، چه لازم دارید تا ما همان را که شما نیاز دارید برای‌تان تصویب کنیم، راه را برای‌تان باز کنیم، نه اینکه کاری انجام دهند که دولت اعلام کرد ما توان اجرای آن را نداریم.»

می‌گویند اگر تحریم‌ها لغو نشد از پروتکل الحاقی و NPT خارج شویم، بازرسان آژانس را هم اخراج کنیم!

خباز در این باره ادامه داد: «یکی از حرف‌های دیگر این است که تا ۳ اسفند اگر همه تحریم‌ها لغو نشد، ایران باید از پروتکل الحاقی و از NPT هم خارج شود، بازرسان آژانس را هم اخراج کند، این شروع دعواست. زمانی ما می‌خواهیم با دنیا دعوا کنیم این طرح‌ها خوب است، برای شروع کردن دعوا. اما زمانی هست که می‌خواهیم به مردم خدمت کنیم، اگر می‌‌خواهند به مردم‌شان خدمت کنند، راه آن این است که از دولت نیازها را بپرسند و جویا شوند، نه اینکه طرح‌هایی را تصویب کنند که فشارها را بر ما افزایش دهند. اگر واقعا این اتفاق بیافتد و این فشار وارد شود و ما همه نمایندگان ناظر را اخراج کنیم، الحاقیه را نپذیریم و از NPT خارج شویم، می‌شویم کره شمالی. خُب رسماً به مردم بگویید می‌خواهیم الگوی ما کره شمالی باشد. یعنی یک کشور کاملا منزوی، یک مردم گرسنه، یک مردم محتاج به نان شب. اینگونه طرح‌ها نشان‌دهنده این است که الگوی کسانی که اینگونه طرح‌ها را ارائه می‌کنند کره شمالی است، یعنی به انزوا کشاندن ایران.

ما دولت نظامی داشته‌ایم، اما اسمش نظامی نبود، دولت آقای احمدی‌نژاد یک دولت کاملا نظامی بود. درست است که خود رئیس‌جمهور لباس نظامی بر تن نداشت ما اکثر وزرای وی نظامی بودند

مردم را بیشتر ناامید نکنید/ اگر مجلس مقابل دولت بایستد، یقینا وضع مردم بدتر خواهد شد

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خطاب به نمایندگان تاکید کرد:‌ «راه اصلاحی و عقلانی این است، بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گویم، خطاب به رئیس مجلس و نمایندگان؛ دولت و مجلس مثل دو بال یک پرنده می‌مانند و این‌ها باید همدیگر را کمک کنند تا این پرنده پرواز کند، اگر مجلس مقابل دولت بایستد، یقینا وضع مردم بدتر خواهد شد. به اسم کمک به وضع مردم، مردم را ناراحت‌تر و شرایط را بدتر خواهند کرد. بنابراین ما انتظار داریم که دست از این کارهایشان بردارند و مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان. اگر نمی‌خواهند به دولت کمک کنند حداقل مدتی را سکوت کنند تا کشور شرایط عادی پیدا کند. مدام هر روز از تریبون مجلس حرف‌های ناامیدکننده به بیرون سرایت نکند و سخنرانی‌های تند علیه دولت و مسئولان انجام ندهند، چون این به ناامیدی مردم کمک می‌کند و هرچقدر هم مردم ناامید شوند، کمتر در انتخابات شرکت خواهند کرد.»

این سیاست‌مدار اصلاح‌طلب به دیگر طرح مجلس شورای اسلامی درباره اصلاح قانون انتخابات ریاست‌جمهوری هم اشاره کرد و گفت: «انتظاری که ما در اصلاح قانون انتخابات ریاست‌جمهوری داشتیم، این بود که ببینند مشکل چیست و آن را حل کنند. مشکل در انتخابات ریاست‌جمهوری این بوده که در دوره‌های قبلی افراد بسیاری زیادی ثبت‌نام می‌کردند و این خیلی بد بود، برای جمهوری اسلامی وهن بود. یکی با لباس قلندری، یکی با کشکول، یکی با شمشیر و وضعیت‌های نامناسب برای ثبت‌نام در انتخابات وارد می‌شدند و خیلی در دنیا جلوه زشتی داشت. این‌ها باید این را اصلاح می‌کردند، انتخابات را کاملا حزبی می‌کردند تا فردی که قرار است خود را کاندید کند از درون احزاب موجود کشور چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا برخیزد و یک فرد شایسته و لایقی بتواند کاندیدا شود.»

شرایط را طوری پیش می‌برند که همان فرد موردنظرشان بتواند کاندیدا شود/بهتر است مجلس، اسم شخص موردنظر را هم اضافه کند

وی افزود:‌ «اما مجلس یازدهم برای اینکه برخی از افراد کم سن و سال و هم برخی از افراد بالای ۷۰ سال را هم محروم کنند، سن نامزد را بین ۴۰ تا ۷۰ تعیین کردند تا عده‌ای نتوانند ثبت‌نام کنند و شرایط را به سمتی پیش می‌برند که همان فرد موردنظرشان بتواند کاندیدا شود، اما بهتر است که در طرحشان اسم شخص موردنظر را هم بیاورند و کشور را راحت کنند.»

حضور نظامیان در انتخابات ریاست‌جمهوری موضوع دیگری بود که با محمدرضا خباز در میان گذاشتیم و وی در این باره گفت: «نظامیان عزیز که خدمت زیادی در دوران جنگ کرده‌اند اگر هنری دارند هنرشان را در همان مسائل امنیتی کشور به کار ببرند. کشوری که با ۱۵ کشور همسایه است و روزانه در اطراف ما اتفاقات نامناسبی می‌افتد، هنر و توانایی خود را در آن امری که در آن تربیت شده‌اند و در آن ساخته شده‌اند و برای آن، نظام برایشان هزینه داده است، در همان راه استعداد و توانایی خود را به کار ببرند.»

دولت آقای احمدی‌نژاد یک دولت کاملا نظامی بود؛ بدترین دورانی که بیش از هزار میلیارد دلار درآمدهای نفتی‌ هدر رفت و ردی از آن نیست

عضو حزب اعتماد ملی تاکید کرد: «ما دولت نظامی داشته‌ایم، اما اسمش نظامی نبود، دولت آقای احمدی‌نژاد یک دولت کاملا نظامی بود. درست است که خود رئیس‌جمهور لباس نظامی بر تن نداشت ما اکثر وزرای وی نظامی بودند، حتی اکثر استانداران وی هم از بازنشستگان یا شاغلان نظامی بودند. تعداد زیادی از فرمانداران ایشان نظامی بودند. بنابراین دولت نظامی چیزی جدیدی نیست و مشاهده کردیم که بدترین دوران که بیش از هزار میلیارد دلار درآمدهای نفتی‌ و میعانات گازی کشور به هدر رفت و اکنون هیچ ردی از هیچ‌کدام معین نیست، در همان دولتی اتفاق افتاد که نظامی‌ها آن را اداره می‌کردند.»

نگاه نظامی به درد اداره کشور نمی‌خورد، نگاه نظامی به مردم، نگاه فرمانده به سرباز است

خباز ادامه داد: «نظامی به دلیل اینکه با دیسیپلین نظامی تربیت شده است، طبیعتا نوع نگاهش به زیرمجموعه خود به مانند نگاه فرمانده به سرباز است. یعنی دوست دارد که زیرمجموعه در مقابل او خبردار بایستند و احترام بگذارند و نگاهش به شهروندان نیز چنین نگاهی است، چون به همین صورت تربیت شده است.‌ ۴۰ سال از عمرش را در این انقلاب به همین صورت سپری کرده است، بنابراین نگاه او به شهروندان، نگاه نظامی به زیردست است. فرمانده، سرلشکر به سرباز و درجه‌دار و افسر و گروهبان است. این نگاه به درد اداره کشور نمی‌خورد. نگاه امروز نگاه شهروندی است. امروز در همه دنیا مردم‌محوری و توجه به مردم مدنظر است، مگر کشورهای در حال جنگ که یکی دو تا هم بیشتر نیستند به این شکل اداره می‌شوند اما در بقیه دنیا کسانی که عمرشان را در سیاست سپری کرده‌اند، آنها مسئولیت اداره کشور را در دست می‌گیرند. اما متاسفانه بعد از ۴۰ سال که کشور در حال رسیدن به یک‌ نوع ثبات است، آقایان می‌خواهند کاری کنند که به دنیا ثابت شود که در داخل کشور امنیت و آرامش نیست و قرار است یک نظامی امنیت و آرامش را به کشور بازگرداند.»

می‌گفت کُلت هم بیخ گوشم بگذارند کناره‌گیری نمی‌کنم اما کنار رفت

این فعال سیاسی افزود: «از قدیم گفته‌اند آزموده را آزمودن خطاست.‌ کسی که یک‌دفعه، دو، سه بار کاندیدای ریاست‌جمهوری شده است و مورد اقبال مردم قرار نگرفته است، به اعتقاد من نباید برای سومین بار یا چهارمین هم بیاید و کاندیدا شود. یادم هست یکی از همین کاندیداهای نظامی در یکی از دوره‌ها خبرنگاری از وی پرسید شما ممکن است کناره‌گیری کنید. ایشان پاسخ داد اگر کُلت بیخ گوش من بگذارند که کناره‌گیری کنم هیچوقت این کارا را نمی‌کنم اما یک هفته بعد مشاهده کردیم که وی کناره‌گیری کرد.»

مردم را نسبت به آینده انتخابات ریاست‌جمهوری ناامید نکنید

محمدرضا خباز خاطرنشان کرد:‌ «بنابراین این‌ها حرف‌هایی است که گمان نکنم که مردم آنها را فراموش کنند، مردم آلزایمر ندارند، مردم آگاه و هوشیار هستند، مردم بینا هستند. تنها کاری که می‌توانند بکنند این است که اینها با حرف‌های ناامیدکننده و با جنجال و سروصدا مردم را ناامید نکنند، به طوری که حتی نسبت به آینده انتخابات ریاست‌جمهوری ناامید شوند. اگر این کار را بکنند، احتمالا هر کسی ثبت‌نام کند رای خواهد آورد. اما اگر انتخابات حداکثری باشد، به شکل و شرایط انتخابات گذشته خواهد بود.»

اصلاح‌طلبان با مانیفست و کاندیدای شایسته می‌آیند

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در ادامه به برنامه انتخاباتی اصلاح‌طلبان هم اشاره کرد و گفت:‌ «اصلاح‌طلبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ با مانیفست وارد صحنه می‌شوند، برنامه‌ای ارائه خواهند کرد، نه یک چیز غیرواقعی و دست نیافتنی‌. شرایط کشور به گونه‌ای است که با یک یا دو دوره ریاست‌جمهوری نمی‌توان مشکلات را حل کرد. توان رئیس‌جمهوری هم در کشو‌ر ما محدود است. بنابراین شرایط باید طوری پیش برود، رئیس‌جمهوری بر مبنای اختیارات و توانمندی‌های که دارد، به مردم قول بدهد. قولی که به مردم داده خواهد شد، درون مانیفست خواهد بود تا مردم بعدا بتوانند گریبانگیر رئیس‌جمهوری، دولت و مجلس و آن احزابی که رئیس‌جمهور را آوردند، باشند. در اردوگاه اصلاح‌طلبان به زودی به وحدت کامل خواهیم رسید و تا دو نفر کاندیدای شایسته معرفی خواهد شد تا بتوانند موجبات دلگرمی را فراهم آوردند که اگر مردم دلگرم شوند و در انتخابات شرکت کنند و انتخابات حداکثری داشته باشیم، یقین بدانید که به مصلحت کشور خواهد بود و با انتخابات حداکثری، انتخاب اصلح هم اتفاق خواهد افتاد.»

استاندار سابق سمنان و خراسان شمالی با بیان اینکه منطقی است که اصلاح‌طلبان به کاندیدای خود رای دهند، گفت: «اکنون دو نگاه وجود دارد، عده‌ای معتقدند اگر ما کاندیدای اصلاح‌طلب نداشتیم، برویم کنار و تماشاچی باشیم. نگاه دیگری معتقد است اگر به ۱۰۰ نرسیدیم به درصدهای پایین‌تر بیاندیشیم. اگر اصلاح‌طلب شناسنامه‌دار نداشتیم، کسی که اصلاح‌طلبان را قبول داشته باشد و اصلاح‌طلبان را مورد عنایت قرار دهد، به چنین کسی هم می‌شود رای داد. آقای روحانی اصلاح‌طلب نیست، اما زمانی که آقای هاشمی رد شدند، آقای عارف هم به نفع آقای روحانی انصراف داد، از وی حمایت شد، من همین نگاه دوم را قبول دارم. من معتقد هستم که یک شخص سیاسی در صحنه انتخابات نباید فقط یک سناریو داشته باشد بلکه نیازمند سناریوهای مختلف است.»

برخی از ترس افراد بی‌انصاف و توهین‌کننده و تخریب‌گر برای انتخابات اعلام آمادگی نمی‌کنند

محمدرضا خباز با تاکید بر اینکه محمدجواد ظریف از همه کسانی که تاکنون اسم‌شان برای انتخابات مطرح شده‌ است، یک سر و گردن بالاتر است، به تخریب زودهنگام وی اشاره کرد و گفت: «عموما یک کار ناپسندی که عاقلانه نیست این است که پیشاپیش افراد را تخریب می‌کنند. به همین جهت افراد احتیاط می‌کنند، اعلام آمادگی نمی‌کنند از ترس افراد بی‌انصاف. افراد بی‌انصافی هستند که مدعی مسلمان بودن و انقلابی بودن هستند ولی فکرشان نه انقلابی است، نه اسلامی و نه منطقی و نه عقلی. این افراد شروع می‌کنند به توهین و تخریب‌کردن و ناسزا گفتن و هیج ابایی از تخریب افراد و حرف‌های زشت و ناپسند ندارند. افرادی که اینطور هستند به محض صحبت کردن، افراد دیگر متوجه خواهد شد که اینها اهداف سیاسی غیرمنطقی دارند.»

منبع: پانا

66