مردم "جادوگر" میخواستند، "سیاست‌مدار" نصیبشان شد

در امتداد اخبار و حواشی انتخابات فدراسیون فوتبال ایران، برای مشخص شدن اینکه بالاخره چه کسی به کرسی ریاست این فدراسیون تکیه خواهد زد، کامنت و نظرسنجی‌های بسیاری به چشم میخورد، که طبق آن، هواداران فوتبال، خود را جای اعضای مجمع این فدراسیون گذاشته و در رای گیری ریاست فدراسیون شرکت میکردند.
طبق نتیجه این نظرسنجی‌ها، اکثریت‌ آرا همواره با جادوگر محبوب فوتبال ایران یعنی محمد علی کریمی، لژیونر سابق و بااخلاق ادوار خاطره انگیز فوتبال این مرز و بوم بوده است.

اما باتوجه به نتایج امروز، آنچه مورد اقبال اعضای مجمع بود، حمایت از هاشمی و عزیزی خادم بوده است.
برخی صاحب‌نظران از ابتدا معتقد بودند که: کریمی مرد میدان سیاست و اهل لابی‌های این چنینی نیست، به همین علت احتمال برد او در انتخابات بسیار کم است.
عده‌ای نیز معتقد بودند رخداد امروز به انتصابات شباهت بیشتری دارد.
در این میان، سعید آذری مدیرعامل باشگاه فولاد خوزستان که یکی از اعضای مجمع است، در روزهای گذشته بارها از مجمع خواسته بود به گزینه اصلح رای بدهند. او ساعاتی پیش از شروع مجمع بار دیگر با انتشار پیامی از اعضای مجمع خواست در انتخابات، با شرافت ترین افراد را برای شکوفایی فوتبال انتخاب کنند.
اما سوال اینجاست، تفاوت فرد اصلح از نظر مردم با فرد اصلح از نظر اعضای مجمع، چیست؟.

با نظر به سلسله وقایع و اتفاقات پیش آمده و مسائلی که فوتبال ایران مبتلای آن است، شاید اصلح از منظر علاقه مندان به فوتبال کسی است که جلوی نقره داغ شدن‌های بی رویه و خروج ارزهای کلان از طریق ترکمنچای‌های فوتبال را بگیرد، تا ریشه خشکیده مافیای فوتبال، دیگر سراغ ویلموتس‌ها نروند.

قطعا ماجرا با خروج ارز پایان نمی‌یابد و مسئله بعدی ورزش این کشور، خروج استعدادها برای مبلغ بیشتر قرارداد است.
همانقدر که نمیتوانیم بگوییم ایراد از فراری دادن آن‌هاست، وصله وطن فروشی به سودای پیشرفت را نیز نمیتوانیم به گردن آنان بیاویزیم.
پیش ازین امارات سکوی پرش لژیونرهایی بود که به علت سوء مدیریت‌ها در نپرداختن حقوق به موقع و یا تمام و کمال، تیم خود را به مقصد این سکوی پرش رها میکردند، اکنون اما قطر "شجاع‌"های ایران را فرامیخواند.

صحبت از مدیریت که میشود، وقایع امروز را تداعی میکنیم، علی کریمی گفت: (مشخص بود که رای نمی‌آورم)، و سوال تکراری که از خودمان پرسیدیم:( چرا فوتبالی‌‌‌ها مدیر نمی‌شوند، اصلا فوتبال ایران چه داد که سیاسی‌کاران، برای مدیریت آن احساس تکلیف میکنند؟
دستگاه‌های نظارتی چون مجلس، در فوتبال چه دیده‌اند که پرونده‌های پیش‌آمده را به کهنه کاران نمی‌سپارند؟.)
این سوالات زمانی جدی می‌شود که دادکان‌ که از نسل کهنه‌کار و آشنا با معضلات این ورزش‌ است، در انتخابات شرکت نمی‌کند و علی‌کریمی را نیز، مردم به شرکت در انتخابات تشویق میکنند.

داستان دلالی‌ها نیز، داستانی تکراری است، که در یک جمله خلاصه میشود، پول بده و در تیم مورد علاقه‌ات پذیرفته شو، اهیت ندارد بومی باشی یا غیر بومی.
رئیس اصلح فدراسیون، شخصی است که مصلحت امروز را بداند، قطعا آنچه به اقبال دلالان و مافیای فوتبالی است که به لیگ امید نیز نفوذ کرده و در هرکجای ایران که بیرق تیم‌ها گسترده است، در قبال مبالغ هنگفت، بازیکنان غیر بومی را به حکم رانت جابجا میکنند، مصلحت دانسته نمی‌شود.
یا به زبانی ساده تر، نتیجه مدیر ناکارآمد، بر سر تیم‌هایمان، ناکامی امید ایران، در سهمیه المپیک سال گذشته و لغو شدن ورودمان است.

در آخر آنکه، از قیمت ده برابر شده حقوق بازیکنان ایرانی، پس از تصویب عدم ورود بازیکن خارجی گرفته تا بی کلاه ماندن سر باشگاه‌ها ور حق پخش بازی‌ها و بلوکه شدن پول‌هایمان به علت تحریم‌ها، و حتی نگرانیمان در چگونه رسیدن به جام‌جهانی با اسکوچیچ، مسائلی است که اگر در کنارش با چاشنی تاج و کفاشیان بررسی کنیم، تنها یک سخن، در کوس حقیقت می‌پیچد، مدیران فوتبالی، کجا هستند؟.
و این‌ها تمام آن‌چیزی است که رئیس جدید فدراسیون فوتبال ایران، باید به آن اهتمام ورزد، تا نوش‌داروی تن بیمار فوتبالمان، پیدا شود.

46