خطر شیوع هپاتیت در مناطق سیل زده

دکتر سیدموید علویان با اشاره به اینکه خطر شیوع بیماری هپاتیت نوع A و E در مناطق سیل‌زده، اظهار کرد: دلیل وجود این خطر بالقوه، از بین رفتن زیر ساخت‌های آب آشامیدنی و کاهش سطح بهداشت و تراکم جمعیت در اردوگاه‌های احداثی است.

وی با بیان اینکه خوشبختانه شبکه بهداشتی نسبت به تامین آب آشامیدنی سالم اهتمام جدی دارد، تاکید کرد: در حوادث غیر مترقبه تامین آب آشامیدنی سالم، تغذیه بهداشتی و توصیه به رعایت بهداشت فردی بسیار حایز اهمیت است.

علایم هپاتیت B:

در بدو ورود ویروس به بدن تا مدتی بدون علامت می باشد سپس در مرحله حاد علایمی شبیه سرماخوردگی، ضعف، خستگی، بیحالی، تهوع، استفراغ، کسالت، درد مفاصل و عضلات در مبتلا روی می دهد. در مرحله دوم بروز زردی در ملتحمه چشم و پوست بدن (گاهی اصلا اتفاق نمی افتد)، تیره شدن رنگ ادرار و کم رنگ شدن رنگ مدفوع را شاهد خواهیم بود.

لازم به ذکر است که در افراد آلوده هر کدام ممکن است یک یا چند مورد از علایم را بروز دهند که بستگی به شدت آلوده شدن به ویروس وسیستم ایمنی فرد مبتلا دارد. 80 تا 90 درصد بیماران در مرحله حاد یعنی قبل از جایگزینی ویروس در کبد قابل درمان خواهند بود. به هر دلیلی درمان انجام نشود یا دیر انجام شود و یا بدن بیمار پاسخ مناسب به درمان ندهد،بیماری به مرحله مزمن وارد خواهد شد. در این حالت فرد ناقل محسوب خواهد شد.
فرد ناقل ویروس HBSAg را در تمام سلولهای بدن و ترشحات خود خواهد داشت: خون، لنف، عرق، بزاق، اشک چشم، مایع منی وسایر ترشحات جنسی. بعنوان نمونه اگر فرد مبتلا عطسه یا سرفه کند ترشحات بزاقی او داخل چشم ویا زخم باز فرد سالم وارد شود احتمال ابتلا وجود دارد.

ناقلین افرادی هستند که ویروس در بدن آنها به نوعی سازگاری رسیده و زندگی همزیستی با هم دارند فرد ناقل برای اطرافیانش خطرناک بوده و عامل انتقال بیماری به افراد سالم می باشد. فرد ناقل گاهی تا پایان عمر بیماری را بصورت نهفته با خود دارد. گاهی نیز بیماری فعال شده و سبب التهاب کبد می شود. در چنین شرایطی آزمایشات کبدی ALT، AST در خون افزایش می یابد که ممکن است بیماری به سمت سیروز کبدی و یا سرطان کبد کشیده شود خوشبختانه تنها یک الی دو درصد از بیماران به این سمت کشیده می شوند.

راههای انتقال

1.روابط جنسی پر خطر

2.خون وفراورده های خونی ،خوشبختانه در کشور ما خونها همه کنترل میشوند

3.از مادر به جنین از طریق بند ناف

4.از مادر به نوزاد از طریق رابطه مداوم وشیر دهی

5.معتادان تزریقی وسرنگ مشترک

6.وسایل الوده در دندانپزشکی وارایشگاها

7.کادر درمان مانند پزشکان وپرستاران و...

8.خانواده هایی که با فرد مبتلا زندگی میکنند

نکته: این ویروس در محیط غیر زنده بمدت 6ماه فعال باقی می ماند. اما با جوشاندن بمدت 5 دقیقه در 100 درجه سانتیگراد از بین می رود.

راههای پیشگیری

1.واکسیناسیون افراددر معرض خطر که در سه مرحله انجام میشود مرحله دوم وسوم به ترتیب یک ماه وشش ماه پس از مرحله اول انجام میشود

2.رعایت اصول اخلاقی وپرهیز از روابط جنسی پر خطر

3.رعایت بهداشت فردی وعمومی

نکته قابل توجه این است که آمار دقیقی از این بیماری در کشور وجود ندارد. گاهی بیماران تا سال ها از بیماری خود مطلع نیستند ویک فرد ناقل که شناسایی نشده ،هستند.

راههای درمان

داروی خاصی برای افراد HBSAG وجود ندارد و اکثر داروها درمان علامتی هستند مانند اینترفرون، ادوفوویر، تنو فوویر، انتاکاویر. داروها حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود بخاطر عوارضی که دارند و مصرف طولانی مدت از 6 ماه تا 5سال. به گفته دکتر علویان فوق تخصص گوارش با تغذیه صحیح می توان جلوی بروز علایم کبدی خطرناک هپاتیت بی گرفته خواهد شد و کیفیت و طول عمر بیمار را ارتقا داد. مانند: مصرف سبزیجات و میوه جات تازه. ماهی تازه. مصرف ویتامین B1. پرهیز از مصرف غذاهای چرب، مانده، دارای مواد نگهدارنده و مشروبات الکلی و البته کنترل هر 6 ماه یکبار کبد با آزمایش و سونو گرافی.
ودر پایان بایستی تاکید کرد که وظیفه وجدانی هر فرد بیمار می باشد که بیماری خود را به پزشک و کادر درمان و افرادی که با او در رابطه هستند اطلاع دهد

منبع: ایسنا

1980