در سطح جهان، حدود ۲میلیارد نفر بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ متولد شدهاند و به همین ترتیب بخشی از نسل موسوم به «زد» محسوب میشوند.
"جاناتان هایت" در کتاب جدید خود استدلال میکند که متولدین پس از سال ۱۹۹۵ میلادی اولین افرادی در تاریخ بودند که با دریچهای برای یک جهان جایگزین در جیب خود به بلوغ رسیدند و تلفاتی که این امر بر سلامت روانی آنان وارد ساخته ویرانگر بوده است.
مطالعات نشان میدهد که نسل زد از طرفداران سرسخت زیرنویس هستند و بیشتر اوقات برنامههای مورد علاقه خود را با زیرنویس تماشا میکنند.
سیستم بانکی کشور لازم است برای نزدیکی بیشتر با نسل جوان جامعه به استفاده از ابزارهای روزآمد تکنولوژی رو بیاورد.
بررسیهای آماری نشان میدهد «نسل z» یا همان «دهه هشتادیها» حدود ۱۵۰هزارمیلیاردتومان از تقاضای اقتصاد را تشکیل میدهند.
برخی تحلیلگران به این نکته اشاره می کنند که اساسا نسل Z آمریکایی را نباید به دلیل آنچه درک نمی کنند، سرزنش کرد. به بیان ساده تر، وقتی این نسل واقعیتِ بسیاری از سیاست های مخرب دولت آمریکا را درک نمی کنند، اینکه از آن توقع داشته باشیم صرفا به یک دنباله رو تبدیل شود، چندان واقع بینانه نیست.
اینروزها حرفهای عجیبی دربارۀ نسل «زِد» میشنویم.
جوانان 20 ساله ترک، زمانی را به یاد نمی آورند که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در راس هرم قدرت در کشورشان نایستاده باشد. آنها نسل Z نامیده می شوند و تنها یک رهبر را می شناسند: رجب طیب اردوغان.
نسل Z، نسلی که این روزها از کنشگری آنها زیاد میشنویم و تفاوتهای آنها با نسلهای پیشین روز به روز آشکارتر میشود