می‌توان گرایش شدید به عقب‌نشینی را در دولت رئیسی دید

مهدی مطهرنیا درباره تغییر رویکرد دولت رئیسی در حوزه دیپلماسی گفت: اگر این دولت کوچکترین عقب نشینی در برابر فشارهای آمریکا نشان دهد، شاید با استقبال اولیه مناسبی مواجه شود اما می تواند پیامدهای نامناسبی را در آینده میانی در پی داشته باشد که می تواند بسیار محیط سیاست را سخت کند.

وی افزود: 12 بهمن روز همزمان با آغاز دهه فجر انقلاب اسلامی، پایان ششمین ماه و آغاز هفتمین ماه دولت سیزدهم محسوب می شود و به این ترتیب یک هشتم از دوره ریاست جمهوری آقای رئیسی می گذارد. از این تاریخ به بعد به نظر می رسد شاهد مطالبات فزون تری و مطالبه گری بیشتری از دولت خواهیم بود.

این تحلیلگر مسائل سیاسی یادآور شد: امروز میزان تورم، میزان فشارهای بین المللی، میزان ناآرامی های اجتماعی، میزان مطالبه گری ها و اعتصابات همگی انباشته هایی است که می تواند زمینه های ایجاد فضای فشار بیشتر بر دولت را فراهم کند.

وی افزود: در وضعیت کنونی دولت با توجه به نقدهای گذشته و استفاده از تریبون های مختلفی که در باب نقد گذشتگان داشت، اکنون با توجه به تقویت حافظه تاریخی مردم از منظر ارتباطات و وجود شبکه های گوناگون اجتماع و تبادل آزاد اطلاعات، تحت فشار فزاینده ای قرار دارد و در صورت رو در رویی بیشتر، حرکت بیرونی فزون تر مقابل آن اثر بیشتری پیدا خواهد کرد و تزلزل درونی افزایش بیشتری می یابد، اینجاست که به نوعی می توان گرایش شدید به عقب‌نشینی را به صورت اجباری در دولت دید.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه عقب نشینی اجباری دولت می تواند خروجی ها و پیامدهای منفی را به دنبال داشته باشد، بیان کرد: شوربختانه در ایران بسیاری از مسائل و چالش های ملی گرایش شدیدی به موضع گیری های جناحی داشته است. همانگونه که در دولت قبلی مخالفانی که اکنون مسئولان دولت فعلی را تشکیل می دهند، هرگونه تورم و فشار به طبقات گوناگون جامعه را متوجه دولت و رئیس دولت یازدهم و دوازدهم می کردند امروز طبیعی است که گروه مقابل نیز این مسائل را متوجه رئیس دولت کنونی می کند و به قول قیصر امین‌پور «این تنها صداست که می ماند».