آکروبات‌بازهایی که دل داوران را به دست نیاوردند/ انتخاب نمایش‌های خارجی جشنواره فجر، یاس‌آور بود
از میان ۳۸ نامزد دریافت جایزه مسابقه بین‌الملل سی‌و‌پنجمین جشنواره تئاتر فجر، ۳۱ هنرمند ایرانی و تنها هفت نفر خارجی‌اند. ظاهرا نمایش‌های خارجی که بیشتر متکی بر حرکات آکروباتیک بودند، نتوانستند دل داوران را به دست آورند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حالی که اختتامیه سی‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر امشب برگزار می‌شود، سوالی که هنوز پاسخی نیافته این است که مدیر بخش بین‌الملل به سراغ کدام نمایش‌های خارجی رفت که جدا از نظرات منفی مخاطبان و خبرنگاران، داوران این بخش نیز رغبتی برای گنجاندن این آثار در فهرست نامزدهای دریافت جایزه مسابقه بین‌الملل نداشتند؟
نمایش «شاخص» از فرانسه
هیئت داوران مسابقه بین‌الملل جشنواره تئاتر فجر شامل فرهاد مهندس‌پور، مسعود دلخواه، تئودور اسپیریتو (یونان)، گونگ سئوک (کره جنوبی) و ناتاشا ون‌وستند (هلند) بود.
این پنج داور، نامزدهای مسابقه بین‌الملل را از میان 30 اثر حاضر در این بخش در 9 گرایش متشکل از طراحی گریم و ماسک (پنج کاندیدا)، موسیقی (سه کاندیدا)، طراحی لباس (سه کاندیدا)، طراحی صدا (سه کاندیدا)، طراحی صحنه (پنج کاندیدا)، بازیگری مرد (پنج کاندیدا)، بازیگری زن (پنج کاندیدا)، نمایشنامه‌نویسی (پنج کاندیدا) و کارگردانی (چهار کاندیدا) معرفی کرده‌اند.
آن چه عجیب است و از اساس منجر به نوشتن این گزارش شد، این است که از میان 38 نامی که به عنوان نامزد دریافت جایزه مسابقه بین‌الملل معرفی شده، تنها هفت نام خارجی است. به این معنی که 31 نفر از نامزدها از میان آثار ایرانی انتخاب شده‌اند.
عجیب‌تر آن که در شاخه‌های موسیقی، بازیگری مرد و نمایشنامه‌نویسی هیچ نامی از کارهای خارجی دیده نمی‌شود. این که فرهاد مهندس‌پور، مسعود دلخواه، تئودور اسپیریتو، گونگ سئوک و ناتاشا ون‌وستند برای انتخاب نامزدها آثار ایرانی را به نمایش‌های خارجی ترجیح داده‌اند نه دلیلی بر بهتر بودن کیفیت آثار ایرانی که تاکیدی بر ضعف نمایش‌های خارجی است.
نمایش «سفید» از ژاپن
مسعود دلخواه در تایید همین نکته در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین گفت: «به نظر می‌رسد مسئولین بخش بین‌الملل سی‌و‌پنجمین جشنواره تئاتر فجر به سراغ اجراها و پرفورمنس‌هایی با حضور مردان رفته‌اند که بر موسیقی و حرکت متکی‌اند.»
او ادامه داد: «مطمئنا ما نیز می‌دانیم مسئولین این بخش ناچار بوده‌اند محدودیت‌ها و معذوریت‌هایی را در نظر بگیرند که اولین آن‌ها بودجه است. مسئله دیگر همخوانی اثر با شرایط فرهنگی و اجتماعی ماست که ظاهرا مسئولین برای حل آن، فقط از نمایش‌هایی دعوت کرده‌اند که بازیگرانشان مرد هستند. آیا بهتر نبود به جای دعوت از پرفورمرهای مرد آماتور در تعداد بالا، یک یا دو کار حرفه‌ای و قابل دفاع دعوت می‌شدند؟»
طبیعتا زمانی که اکثر آثار خارجی، پرفورمنس‌هایی متکی بر نور، موسیقی و حرکتند، نمی‌توان نامزدی برای بخش نمایشنامه‌نویسی یافت و وقتی اجراگران، آکروبات بازهایی‌اند که روی سر و دست‌شان می‌چرخند، نمی‌توان از نامزد نشدن‌شان گلایه کرد.
در پایان جشنواره تئاتر فجر امسال، اگرچه انتخاب‌های مدیر بخش بین‌الملل یاس‌آور است، اما این‌که هیئت داوران تسلیم و مرعوب این وضعیت نشده‌اند و نام دست‌اندرکاران آثار خارجی را در فهرست نامزدهای دریافت جایزه مسابقه بین‌الملل قرار نداده‌اند، جای امیدواری دارد.
منبع: خبرآنلاین
10
