مجری قدیمی: تلویزیونی‌ها دلسردم کردند
متاسفانه در تلویزیون گاهی اوقات با افرادی مواجه می‌شدیم که از کار کردن دلسرد می‌شدیم. نمی‌خواهم در مورد همه افراد یک جور قضاوت کنم، اما اکثر برنامه ساز‌ها و تهیه کننده‌ها از این دسته بودند.
نام علیرضا جاویدنیا برای هر علاقه‌مند رادیو نامی آشناست و سابقه خوب او نیز در برنامه پر مخاطب «صبح جمعه با شما» او را به رادیو الصاق کرده است. هرچند جاویدنیا کار خود را از تلویزیون و رسانه تصویری آغاز کرده، اما در ادامه برخلاف تعداد بسیاری از هنرمندان که جذابیت کار‌های تصویری مانع از حضورشان در رادیو می‌شود، رادیو را به هر رسانه دیگری ترجیح داده است. او این روز‌ها دو برنامه پرمخاطب را در رادیو ایران دارد. با جاویدنیا درباره حضورش دررادیو و تلویزیون و موفقیت برنامه‌هایی که تا به حال در آن‌ها حضور داشته است، به گفتگو نشستیم.
دلیل ماندگار شدن شما در رادیو چه بود؟
- بعد از انقلاب، مسابقه‌های مختلف تلویزیونی اجرا کردم و در یکی دو سریال و فیلم سینمایی هم بازی کردم. رادیو به نظرم خیلی فنی‌تر است و متاسفانه در تلویزیون گاهی اوقات با افرادی مواجه می‌شدیم که از کار کردن دلسرد می‌شدیم. نمی‌خواهم در مورد همه افراد یک جور قضاوت کنم، اما اکثر برنامه ساز‌ها و تهیه کننده‌ها از این دسته بودند. وقتی شما احساس می‌کنید که شما را برای آن لحظه‌ای که نیاز دارند می‌خواهند و بعد از آن دیگر برایشان ارزشی ندارید، همین موضوع باعث دلسردی تان می‌شود. در وهله بعدی شما را گرفتار سلایقی می‌کنند که هیچ کدام فنی نیستند و تا الان جز ضربه زدن هیچ کاری نکردند.
در حال حاضر فقط برنامه «صبح جمعه با شما» و «راه شب» را دارید؟
- بله، بنا به دستور معاون محترم صدا شاه آبادی، از دو ماه پیش اسم این برنامه که رادیو جمعه بود، به صبح جمعه با شما تغییر کرد.
فکر می‌کنید «صبح جمعه با شما» می‌تواند به موفقیت این برنامه در سال‌ها پیش دست یابد؟
- آیا ما می‌توانیم زنده یاد نوذری و اصغر افضلی را برگردانیم؟ نه چراکه شرایط زندگی آن موقع با الان فرق کرده است. آن زمان‌ها یک نمایش ۱۴ دقیقه‌ای را ضبط می‌کردیم و بعد از آن که گوش می‌کردیم می‌دیدیم که چقدر تنوع در تیپ و صدا وجود دارد و همین باعث می‌شد تا مردم خسته نشوند و این مدت به چشمشان نیاید. اما الان باید نهایت یک صفحه یا یک صفحه و نیم نمایش اجرا کنی و تمامش کنی. حوصله مردم در این حد است و نمی‌توانیم بیشتر از این برای نمایشی زمان بگذاریم. اگر خواننده‌ای را دعوت می‌کنیم به او می‌گویم مستقیم برو سراغ اصل ترانه و اگر بخواهی در این برنامه شاد طنز و انتقادی سه دقیقه آواز غمگین بخوانی، حوصله مردم سر می‌رود.
در کارتان چقدر بر خلاقیت تکیه داشتید؟
-من همیشه سعی دارم در کلام و گفتارم تغییر ایجاد کنم و روی یک خط جلو نروم. البته گاهی این اجازه را به شما نمی‌دهند، مگر این‌که خودتان زرنگی کنید. به هر ترتیب، خلاقیت و نوآوری شما را روبه‌جلو می‌برد. یک نمایشنامه رادیویی را ممکن است چندین نفر اجرا کنند و اجرای همه آن‌ها متفاوت باشد. همین‌طور ممکن است که شما یک نمایشنامه را چندین بار اجرا کنید و هر اجرایتان متفاوت از آب درنیاید. اگر این اتفاقات بیفتد یعنی شما دارید در جا می‌زنید. من همیشه به همکاران جوانم توصیه می‌کنم که وقتی مطلبی که جلوی روی‌تان است را خواندید و تمام شد، هیچ‌وقت از تمام شدنش خوشحال نشوید.
این یعنی فرار از زیر بار مسئولیت. من ۲۶ سال است که برنامه "راه شب " را با همین جنس صدا اجرا می‌کنم، اما همیشه به خلاقیت هم توجه دارم. در تمام‌کارهایم سعی می‌کنم صداقت در کلام را حفظ کنم، چون صداقت در کلام بیشتر از شیک بودن کلام به ذائقه مخاطب ایرانی خوش می‌آید. البته شیک بودن هم مهم است، ولی در جای خودش. گاهی لازم است که یک متن اقتصادی و یا مذهبی را خیلی شیک بخوانید، اما در کار طنز نیازی به این شیک بودن وجود ندارد و شما باید اصل را روی صداقت کلام بگذارید. نکات ظریف ی در کار ما وجود دارد که باید رعایت شود.
منبع: افکارنیوز
728
