راضیه؛ روزی که بود، روزی که نیست
ورزش، «تنها خانه امید» او بود؛ این را خود راضیه شیرمحمدی می‌گفت؛ عضو تیم ملی تیراندازی با کمان جانبازان و معلولان ایران و مادر دو فرزند که چهارم تیر ماه بر اثر ایست قلبی جان باخت.
این قهرمان ورزش تیراندازی از مسئولان و وضعیت معیشتی‌اش گلایه داشت و نگران زندگی و فرزندانش بود. حالا او نیست و کیست که نداند مادری که نیست، باز هم نگران فرزند است. وی چهارم تیرماه بر اثر ایست قلبی جان باخت.
مرگی ناگهانی برای این بانوی ورزشکار ۴۱ ساله رقم خورد؛ ورزشکاری که مدال برنز رقابت‌های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن را دریافت کرده بود و همین چند هفته قبل موفق به کسب سهمیه بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو شده بود. این گزارش، تصاویری از «راضیه شیرمحمدی»، مادری دلسوز، عاشق و قهرمان را پیش و پس از نبودنش به تصویر کشیده است.
منبع: ایسنا
63
