یادداشت یک تحلیلگر درباره انتخابات ریاست جمهوری
انتخابات ۱۴۰۰ یا مغازه خودکشی؟
یک تحلیلگر گفت: معتقدم که انتخابات پیشرو یک دکان فروش ابزار و ادوات خودکشی نیست بلکه اگر درست بنگریم تشعشعهای نور را میبینیم و امید موج میزند، کافی است خودمان را رها کنیم.
حسن محمدی در یادداشتی نوشت: ژان تولی در داستانهای کوتاه رمان مغازه خودکشی یک فانتزی سیاه تکاندهنده را تصویر کرده که هجوی است تمام عیار درباره مرگ، اما این همه ماجرا نیست. در این دکان فروش ابزار و ادوات خودکشی که همه جور خنزر پنزر در آن یافت میشود، مرگ پایانش نیست بلکه پایان آن با زندگی و امید آمیخته میشود و نقشی که کوچکترین فرزند خانواده ایفا میکند برای ایجاد امید و حس خوب زندگی.
تصویری که این روزها از آینده و حداقل دوره ۴ ساله آتی ارایه میشود، شباهت عجیبی به این دکان فروش ادوات خودکشی دارد، گویی که کاندیداهای انتخابات وارد این دکان شده و براساس سلیقه و علاقهشان ادوات خودکشی میخرند، یکی طناب برای حلق آویز کردن، یکی شمشیر و لباس کیمونو برای هاراگیری، یکی شکلات سمی و دیگری هم با گاز زدن یک سیب سمی به زندگی خود پایان میدهند.
برخی در تلاشاند که شرایط آینده کشور را اینگونه ترسیم کنند تا هم جامعه ناامید شود و هم کاندیداهای انتخابات دست و دلشان برای ورود به این عرصه نرود. اما به قول محمد شریعتمداری که بیشک یکی از موفقترین وزرای دولتهای خاتمی و روحانی بوده است، کشور راهحل دارد. در حالی که برخی میگویند با شرایط اقتصادی تحریم، کرونا، پساکرونا، وضعیت فروش نفت، تسلط سیستم فساد سازمانیافته و... نمیتوان کشور را اداره کرد. این روزها معتقدم که کشور در مرحلهای از صعود است؛ صعودی که به دلیل آنکه ما در سربالایی و نزدیک قله هستیم، خستگی مفرط باعث شده چشمها را روی موفقیتهای کشور ببندیم.
یادمان نرود در همین دوران کرونا که برخی فقط نیمه خالی لیوان را میبینند، ایران جزو چند کشور معدودی است که واکسنساز است. تولید واکسن ایرانی برای بیماران کرونایی که یک محصول استراتژیک محسوب میشود دستاورد کوچکی در دنیای فعلی نیست.
یادمان باشد که در حوزه فناوریهای نانو جزو ۱۰ کشور دنیا هستیم که خلق میکنیم و ایده میسازیم. یادمان باشد که ۳ دولت در ایالت متحده امریکا کاملا درگیر مذاکره با ایران بودند و تلاش کردند که مذاکره با ایران را به نام خود سند بزنند (حتی ترامپ وقتی از برجام خارج شد با همین نیت به فکر بازگشت بود) و این رخداد با مدیریت ایرانی و توانمندی دیپلماتهای کارکشتهمان به دست آمد و به سود ما تا امروز رقم خورد. نباید فراموش کنیم که تمام این سالها آنچه در سیاستهای منطقهای در سوریه، یمن، عراق و لبنان رخ داده یک سر ماجرا سیاستهای میدانی و موفق ایران بوده که عملا بازی در زمین دیگران را همراه داشته است.
به همین روی معتقدم که انتخابات پیشرو یک دکان فروش ابزار و ادوات خودکشی نیست بلکه اگر درست بنگریم تشعشعهای نور را میبینیم و امید موج میزند، کافی است خودمان را رها کنیم.
منبع: اعتماد
38
در وضعیت خاص کشور و دولت تاریک و کلک روحانی و تورم شدید وضعیت معیشت مردم به صلاح کشور هست که فعلا اصلاح طلبان از سیاست و مدیریت کشور کنار کذاشته شوند حتی برای اقتدار امنیت ملی اکثریت جامعه دل خوشی از روحانی و کروه دروغ پرداز او ندارند ورود این افراد به انتخابات اتی سبب دور شدن اکثریت از صندوقهای رای خواهد شد در عجب هستم چرا اینده نگر نیستید و صلاح کشور را فدای خواستهای کروه راحت طلب همیشه طلبکار میکنید بیدار شوید نوشدارو پس از مرک سهراب نباشید این یک واقعیت هست نمی توانید ان را اخفا یا از ان بکریزید
سلام، فرمودید سیاستهای منطقه ای ایران در یمن، عراق و ... موفق بوده؟!!! لطفا بفرمایید دستاورد این موفقیتها برای ملت چه بوده؟ آیا اساسا مردم موافق حضور ایران در این کشورها بودند؟ ایران در عراق چقدر هزینه مادی کرد( هزینه جانی که بماند) بعد از این همه هزینه بازار عراق در اختیار کدام کشور است؟ بله عمده بازار در اختیار ترکیه است! ترکیه برای عراق و عراقی چه کرد؟ مگر ترکها از حامیان داعش نبودند؟ ایران در بوسنی و هرزگوین چه قدر هزینه کرد؟ آیا ایران منجی بوسنی نبود؟ الان جمهوری اسلامی در بوسنی چه جایگاهی دارد؟ و صدها سوال دیگر در مورد سیاستهای منطقه ای ما وجود دارد که هیچوقت پاسخی به آن داده نشده و احتمالا نخواهد شد.