خبرفوری حاشیههای ناشی از قلعبنا در حاشیه شهرری را بررسی میکند
100هزار تومان؛ هزینه عبور پاکستانیها از مرز ایران/ شایعه گم شدن هفت نوجوان مهاجر در شهرری به کجا رسید؟
«کپر» به جای خانه، آسمان به جای سقف، تجمع فاضلاب در کنار خانهها، بوی تعفن آلودگی و حضور حشرات موذی. اینها خلاصهای از شرایط زندگی در منطقه ری بود، همان منطقهای که خانههایش چندی پیش ویران شدند و تعدادی از ساکنان آن «رد مرز» شدند. در همان روزهایی که خبر ویرانی خانهها به رسانه راه پیدا کرد، یکی از رسانهها اما در این میان خبری نگران کننده مخابره کرد. حکایت "مفقود شدن هفت نوجوان پاکستانی" پس از تخریب خانههای مهاجرانی که به صورت غیرقانونی در شهرری سکونت داشتند به سرعت تیتر یک رسانهها شد. خبری که البته فرماندار شهرری آن را تکذیب کرد و از اساس آن را نادرست دانست.
برخی فعالان اجتماعی پس از تخریب این خانهها سعی در نکوهش این امر داشتند و فرمانداری شهرری را مقصر این امر دانستند. این درحالی است که افرادی که پیشتر از این منطقه بازدید کرده بودند، زندگی بلوچهای این منطقه را به دور از حداقلهای استانداردی برای زندگی میدانستند. برای بررسی بیشتر این ماجرا این بار سراغ نمایندگان تهران و شاهدان عینی ماجرا رفتیم و از آنها خواستیم تا چند و چون این اتفاق را برای ما شرح دهند.
ویروس، آلودگی، فاضلاب سرانجام هپاتیت
عصر روز چهارشنبه، 10 مرداد ماه خانه حدود 80خانوار در منطقه قوچه حصار، اسماعیل آباد شهرری تخریب شد. منطقهای که به عقیده مسئولان آلودگی را گسترانده بود و از کمترینهای امکانات بهداشتی بیبهره بود.
طیبه سیاوشی یکی از نمایندگانی است که چند ماه پیش از این منطقه بازدید کرده است، او در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبر فوری میگوید: زندگی خانوادهها در این منطقه بسیار بدوی بود، این افراد در کپر و چادر زندگی میکردند؛ درست در وسط زمینهای زراعی. امکانات بهداشتی در این منطقه بسیار کم بود. شاید باور نکنید اگر بگویم که فاضلاب هر خانواده دقیقا در کنار کپر یا چادر همان خانواده بود، علاوه بر این فضولات و مدفوع گوسفندان، بز، مرغ و خروس هم در همان اطراف چادرها وجود داشت.
نماینده مردم تهران درباره شغل افراد میگوید: حدود 1200 تا 1300 نفر بلوچهای پاکستانی مهاجر درشهرری تخمین زده شدند. این افراد کارگرهای زمینهای زراعی بودند چون جا و پناهی نداشتند در همان زمینها برای خود کپر درست کرده بودند و زندگی میکردند.
پس از بازدید نمایندگان از این منطقه اما بسیاری از ساکنان تصور کردند که حضور این افراد زمینه ساز تخریب خانههایشان شده است، سیاوشی اما درباره این ادعا میگوید: ما بعد از بازدید، جلساتی با فرمانداری برگزار کردیم و از افراد خواستیم تا حداقلهای امکانات رفاهی برای این مهاجران برقرار شود، نتیجه آن ایجاد یک خانه بهداشت بود.
احتمال شیوع بیماریها معمولا در این مناطق زیاد است، این نماینده مجلس درباره این بیماریها و ضرورت تشکیل این خانه بهداشت اعلام میکند: ببینید در کپرهای قوچه حصار یعنی همان منطقهای که خانهها تخریب شدند، حدود 80 نفر ساکن بودند از این تعداد اغلب زنان و کودکان در این منطقه به هپاتیت بی و سی مبتلا هستند، مردان هم مبتلا بودند؛ البته اکنون بیشتر مردها درمان شدند اما زنان همچنان مبتلا هستند. یکی از ضرورتهای ایجاد این خانه بهداشت هم همین بود. به هرحال ما خواستار آموزش موارد بهداشتی به این افراد بودند.
پاسپورتهای زیارتی یا کارکردن غیر قانونی؟
این مهاجران غیرقانونی در ایران سکوت داشتند، این صحبتهای پروانه مافی دیگر نماینده مجلس شورای اسلامی است، او در گفتوگو با خبر فوری اعلام میکند که این مهاجران به صورت غیرقانونی در ایران سکونت داشتند.
طیبه سیاوشی هم ضمن تایید این ادعا میگوید: بیشتر این مهاجران پاسپورتهای زیارتی داشتند، به بهانه زیارت وارد ایران میشدند، اما به صورت سازماندهی شده وارد بازار کار میشدند و در زمینهای زراعی که البته خود این زمینها اکنون مالکیت قانونی آنها زیر سوال است کارگر بودند.
مفقود شدن فرزندان خانوادههای ساکن در این منطقه اما موضوعی بود که در ابتدا توسط یکی از موسسات آموزشی که در همان حوالی فعالیت میکرد مطرح شد، رسانهها خبر را منعکس کردند، هرچند که فرماندار شهرری صحت ماجرا را تکذیب کرد اما برخی شبکههای مجازی تاکید داشتند که خانوادههای زیادی باز هم مدعی گم شدن فرزندانشان هستند. یکی از اعضای انجمن خیریه جمعیت امام علی(ع) در گفت و گو با خبرفوری میگوید، خانوادهای درباره مفقود شدن فرزندانش به اعضا مراجعه نکرده است.
سیاوشی اما نکتهای را میگوید که احتمالا توجه کمتری به آن شده بود: این خانوادهها علی رغم زندگی بدوی که داشتند، اما تلفنهای همراه خوبی داشتند، حتی بسیاری تماس تصویری داشتند در همان زمان. اغلب نوجوانان سیزده چهارده ساله هم تلفن همراه داشتند، چه طور باوجود تلفن همراه ممکن است گم شده باشند.
وی ادامه میدهد: برای این خانوادهها بسیار عادی است که فرزندانشان چند روزی در اطرافشان نباشند. این احتمال را میدهیم که آنها پیش اقوامشان باشند یا مدتی از خانواده دور باشند اما با آنها در ارتباطند.
پروانه مافی، دیگر نماینده تهران هم میگوید: این روزها در کشور بسیاری ادعا میکنند، به ادعای صرف نمیتوان اکتفا کرد، حرف مسئول برای ما سند است که او هم این مساله را رد کرد.
تعدادی از ساکنان بلوچ منطقه شهرری رد مرز شدند و از منطقه قوچه حصار دور شدند، کپرها تخریب شدند و دیگر خانوادهای ادعای مفقود شدن فرزندش را نمیکند، اما شاید اصل ماجرا یعنی مهاجرت و سکونت غیرقانونی پاکستانیها هنوز هم معضل است، سوال اینجاست که اگر مهاجرت پاکستانیها پذیرفته نیست چطور آنها میتوانند با مقدار پول اندکی- حدود 100هزارتومان- از مرز وارد شوند و بعد به پایتخت بیایند، اگر مهاجرت این اتباع پذیرفته نیست پس احتمالا باید به دنبال یک راهکار برای مقابله با این افراد باشیم، راهکاری به دور از رویکردهای قهرآمیز!
منبع: خبرفوری
33