کمپانی‌های بزرگ خودروسازی جهان چگونه از ورشکستگی نجات یافتند؟

به گزارش خبر فوری ، بحران جهانی خودروسازی در سال 2008 تا 2009 اتفاق افتاد. این بحران بخشی از بحران مالی جهانی سال 2008 بود که بنا به اظهارات بسیاری از کارشناسان، بعد از بحران 1930 بزرگترین و مخرب ترین بحران قرن گذشته است. این بحران کمپانی های خودروسازی اروپا، شرق آسیا و شمال آمریکا را تحت تاثیر خود قرار داد و به خصوص تاثیراتش بر شرکتهای خودروسازی شمال آمریکا بیشتر بوده است.

علت اصلی بحران خودرو سازی به غیر از بحران عمومی سال 2008، به سال 2003 و بالاتر رفتن قیمت سوخت باز می‌گردد. طی این اتفاق و همچنین با اعتراض کسانی که نسبت به ازدیاد مصرف سوخت برخی خودروها اعتراض داشتند، قیمت اتومبیلها افت شدیدی پیدا کرد و به خصوص سه کمپانی مشهور آمریکا یعنی فورد، کرایسلر و جنرال موتورز دچار افت مالی شدیدی شدند.

در اینجا به برخی از مهم ترین پیامدهای این بحران برای شرکتهای خودروسازی معتبر در ژاپن، ایتالیا، انگلیس و آمریکا و چگونه مدیریت شدن این بحرانها توسط دولتهای این کشورها و خود شرکتها اشاره می‌کنیم:

ژاپن(تویوتا):

از سال 2008 فروش محصولات تویوتا به سرعت کاهش یافت. قیمت خودروها پایین آمد و حتی فروش مدل خودروهایی که سوخت را به صورت بهینه مصرف می‌کنند، کاهش یافت. تویوتا برای جبران، فروش کامیون ها را که سوخت بسیاری مصرف می‌کنند، متوقف کرد. در عوض سعی کرد تمرکز خود را بر خودرهای دیگر خود وبه خصوص خودروهایی که درخواست بیشتری از جانب خریداران داشت، بگذارد.

علاوه بر این، دریافت وامهای کلان از دولت، معافیت مالیاتی و تمرکز بر بازارهای داخلی بر عبور تویوتا از دوره بحران کمک کرد.

انگلیس(جگوار):

در سال 2008 و 2009 جگوار لندرور(مثل بقیه خودروسازی های بریتانیا) دچار بحران مالی شد و از دولت تقاضای وام 1.5 میلیارد دلاری کرد. در دسامبر 2008 نه دولت بلکه شرکت خودروسازی تاتاموتورز اعلام کرد که حاضر است وام مورد نیاز جگوار را بپردازد و در عوض بخشی از سهام شرکت را تصاحب شود. در کنار این، گوردون براون( نخست وزیر وقت) تعهد داد که از جگوار حمایت کند و با لابی های سیاسی بتواند بازار فروش خارجی برای این خودرو بریتانیایی پیدا نماید.

دولت بریتانیا در اوج بحران طرح حمایت از خودرو داخلی را راه اندازی کرد و سعی کرد با تدابیری از طرفی، تولید خودروها را مدیریت کرده و از واردات بی رویه آنها جلوگیری کند و از طرف دیگر، با وامهای مختلف، مردم بریتانیا را به خرید خودروهای داخلی ترغیب نماید. دولت همچنین تعهد داد که خودروسازان داخلی را شامل معافیت های مالیاتی کند.

این اتفاقات سرانجام باعث جلوگیری از سقوط خودروهای بریتانیایی به خصوص جگوار شد و منجر گردید که جگوار از ورشکستگی نجات پیدا کند.

ایتالیا(فیات):

در تاریخ 16 دسامبر 2008، فیات اعلام کرد که به مدت یک ماه به صورت موقت تعطیل خواهد بود. این اتفاق ولوله ای در ایتالیا ایجاد کرد و به خصوص ترس مردم از ورشکستگی این برند قدیمی را بیشتر کرد. مدتی بعد البته فیات مجددا کارخانه را بازگشایی کرد ولی مسئولین این کارخانه اعلام کردند که طبق پیش بینی ها فروش محصولات این خودرو کمتر و کمتر شود و فروشش داخل اروپا در سال 2009 به میزان 14 درصد کاهش یابد.

در ژانویه 2009 قرارداد شراکتی بین فیات و کرایسلر آمریکا امضا شد. این شراکت( که لابی های سیاسی مقامات آمریکا و ایتالیا در آن موثر بودند) باعث نجات فیات شد. طبق این توافقنامه، فیات 35 درصد از کارخانه کرایسلر را خرید. این شراکت شامل فروش و خرید خودروها و محصولات و حتی سود کارخانه نبود. طبق موافقت نامه، فیات تکنولوژی بهینه سازی سوخت را به کرایسلر آموخت در عوض، کرایسلر دسترسی به مراکز فروش اروپایی و آمریکایی خود را به فیات واگذار کرد.

این سیاست و همچنین لابی های دولتی جهت پیدا کردن بازارهای فروش خارجی جدید باعث احیای فیات در طول دو الی سه سال آینده شد.

آمریکا(فورد و جنرال موتورز):

در آستانه سال 2010 کمپانی های خودروسازی آمریکایی دچار بحران مالی و فروش بسیار وحشتناکی شده بودند به طوری که در آستانه ورشکستگی و از دست دادن حدود یک میلیون شغل قرار گرفتند. با این حال، کمک مالی دولت آمریکا کمپانی های آمریکایی را نجات داد. حمایت مالی دولت آمریکا از کارخانه های خودرو آمریکایی از سال 2009 تا 2013 ادامه یافت و توانست کمپانی فورد را نجات دهد.

کمپانی فورد کمتر از سایر برندها به وام دولتی احتیاج پیدا کرد چرا که با کاهش قیمتها و توقف برخی خودروهای زیان ده، تا حد زیادی از خطر ورشکستگی گریخته بود.

وزارت خزانه داری آمریکا از 700 میلیارد دلار بودجه مجازش حدود 80.7 میلیارد دلار را فقط بر روی سه کارخانه بزرگ خودرو سازی یعنی فورد، جنرال موتورز و کرایسلر سرمایه گذاری کرد و به علاوه سهام عمده این کارخانه ها را خرید.

دولت آمریکا همچنین تحریکاتی را در مردم برای خرید خودروهای آمریکایی ایجاد کرد. در حقیقت، آمریکا این سه برند اتومبیل را در دوران بحران از حالت بین المللی به حالت ملی درآورد و از این طریق توانست آمریکایی ها را مجاب به استفاده از آنها کند.

دولت آمریکا با دادن وامهای مصرفی به شهروندان آنها را به خرید خودروهای ملی ترغیب کرد و در عین حال، پس از یک مدت دولت آمریکا با شراکت با برخی کشورهای اروپایی و به خصوص ادغام خودروسازی های آمریکایی و ایتالیایی، نوعی حالت رقابت با غولهای خودروسازی ژاپنی و آلمانی ایجاد کرد و توانست صنعت خودروسازی آمریکا را نجات دهد.

38