بسیاری از فرزندان از ابتدای تولد خود اتاق مشترکی با خواهر و برادرهای دیگر داشته و با این شرایط بزرگ میشوند. این موضوع را به راحتی پذیرفته و مشکلی با آن ندارند، اما در عین حال ممکن است تمایل به داشتن اتاق مجزا در دوران بلوغ و نوجوانی بروز کند، چون در آن هنگام بچهها بالغ شده و نیاز به داشتن حریم خصوصی در آنها بیشتر احساس میشود.