استعارههای مرگ در ادیان نیز شباهتها و تفاوتهایی دارد. وجه مشترک هر سه دین ابراهیمی را میتوان بهجز اینمهم که مرگ پایان زندگی و سقوط در عالم نیستی نیست، در تشبیه آن به «خواب» بازجست که عادیبودن و تکراریبودن آن در زندگی روزانه آدمیان، باعث میشود از اضطراب مرگ کاسته شود و در ضمن نویدبخشی امیدواری به آسودگی، رفع خستگی و بیداری دوباره را نیز در خود مستتر دارد.