با گذشت بیش از 5 ماه از دستور رییسجمهور به وزیر علوم درباره بازگشت استادانی که در دولت سیزدهم به دلیل انتقاد و اعتراض یا تفکرات مستقل، مشمول بازنشستگی اجباری، تعدیل، اخراج، قطع حقوق، کسر رتبه و تنبیهات صنفی شدند، هنوز خانهنشین هستند.
طبق آمارها از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ حدود ۲۷۰۰ استاد دانشگاه از دانشگاههای ما کم شدهاند، این پدیده نهتنها به کاهش تعداد نخبگان علمی کشور منجر میشود؛ بلکه تهدید جدی برای کیفیت آموزش و پژوهش در دانشگاهها بهشمار میرود.
وزیر علوم از مهاجرت ۲۵ درصد استادان دانشگاه در چند سال اخیر خبر داده و اثر آن را در افت کیفی دانشگاه و دانشجو دانسته است. غصه، اما این جاست که مهاجرت، از افراد به شرکت ها، استارت آپها و سرمایهها هم سرایت پیدا کرده است.
براساس مصوبه وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رئیس هیئت امنا، حداقل سن بازنشستگی اعضای هیئت علمی دانشگاهها ۶۵ و حداکثر آن نیز ۸۰ سال اعلام شده است.
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: در کجای دنیا کار یک شخصیت و استاد دانشگاهی را که نقد و انتقاد میکند، به عنوان تشویش اذهان عمومی میشناسند؟ افکار عمومی از معیارهای تشخیص این موضوع است. افکار عمومی، کسی که کارگزاری را نقد میکند و وظیفه «النصیحة لائمة المسلمین» را انجام میدهد، به عنوان تشویش نمیشناسند.
بنا بر اظهارات رئیس پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، در آیین نامه جدید رتبهبندی معلمان پیشنهاد شده، معلمان علاوه بر ارزیابی هر چهار سال یک بار برای ارتقای رتبه، همانند اساتید دانشگاه و برای کسب «پایه علمی» هر سال ارزیابی شوند و بر اساس عملکرد سالیانه خود «پایه علمی» کسب کنند.
معاون پیشین مالی و اداری دانشگاه تهران نوشت: امسال چند نفری را در دانشگاه تهران، دانشکده فنی سراغ دارم که بازنشسته اجباری شدند و با چند نفر قطع همکاری شد. افرادی که بسیار برجسته بودند و تعداد زیادی دانشجوی دکترا و فوقلیسانس تربیت کردند و میتوانستند در خدمت دانشگاه تهران باشند.
آنچه وزارت علوم در برابر معدود اساتیدی که دچار رکود علمی بوده، اما نقش مهمی در نمایش های رسانه ای داشته اند، صورت داده کاملا بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاهها بوده است که جای تقدیر دارد.
چند تن از اعضای هیئت علمی دانشگاهها که در جریان اغتشاشات پائیز سال گذشته نه فقط از اغتشاشات و اغتشاشگران حمایت کرده بودند بلکه در پارهای از موارد با اراذل و اوباش اغتشاشگر در جنایت علیه مردم مظلوم این مرز و بوم همراه بودهاند، از دانشگاه اخراج شدهاند و این کمترین و پیشپا افتادهترین مجازات در مقابل اقدامات پلشت و غیرانسانی آنهاست.
استاد سابق دانشکده علوم سیاسی در دانشگاه تهران درباره موضوع بازنشستگی اجباری ۹ تن از اساتید دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد تهران مرکز می گوید این افراد با اتهاماتی مانند ضد انقلاب بودن و داشتن تفکر غربزده و ولایی نبودن روبرو شده اند یعنی همان اسلحه ای که برای هر حذفی مشروع شده است.