نزدیک به سه ماه از آغاز به کار دولت مسعود پزشکیان میگذرد؛ سه ماهی که شاید جزء خاصترین ایام پس از انقلاب اسلامی بوده باشد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام میگوید: جریان اصولگرایی همچون آب شفاف چشمهای جوشان است که در طول مسیر خود حبابهایی از کف پیدا میکند و آن کف خودبهخود از بین میرود. اساس جریان قوی اصولگرایی را نباید با چند حباب کف اشتباه کرد.
این گونه نیست که مردم بگویند حالا که پزشکیان و اصلاح طلبان نتوانستند، دولت را میدهیم دست اصولگرایان. بلکه در صورت شکست پزشکیان در بازیابی سرمایه اجتماعی، مجموع پس انداز همه جریانهای سیاسی درون نظام، دیگر برای روی کار آوردن دولتی با حداقل پشتوانه مردمی، کفایت نخواهد نکرد.
عباس عبدی میگوید: بهتر است هر دو جناح کنار بروند شاید ملت نفس راحتی بکشد.
تقی آزاد ارمکی گفت: «پیام مردم در انتخابات این است که اگر مسیر درست طی نشود مردم مشارکت نمی کنند و حتی ممکن است به اشکال گوناگون اعتراض کنند. همچنین یک پیام برای اصولگرایان داشت و آن هم این بود که جامعه از اصولگرایان عبور کرده است.»
روزنامه هم میهن به این سوال پاسخ داده که چرا هیچ برچسبی به مسعود پزشکیان نمیچسبد؟
اوج بلوغ سیاسی مردم گرفتار در تأمین معیشت این بود که وعدههایی، چون یارانه طلایی زاکانی و یک میلیارد تومان وام دیگری را جدی نگرفتند و ۲۰۰ متر زمین رایگان باقر قالیباف را عملیاتی ندانستند و سیاسی رأی دادند.
احمد زیدآبادی، روزنامهنگار و فعال سیاسی اصلاحطلب تأکید کرد: اصولگرایان بیدلیل مردم رأی دهنده را سرزنش میکنند، در درجۀ اول، آنها خودشان مسئول شکستشان هستند.
دکتر سید صابر محمدیان / وکیل پایه یک دادگستری و دکتری حقوق دانشگاه تهران
«سلیمینمین» تحلیلگر سیاسی گفت: در انتخابات امسال شورای نگهبان یک امتیاز ویژه به اصلاحطلبان داد؛ چون رساندن نامزدهای یک طیف به وحدت هزینه چشمگیر دارد. او افزود: اصولگرایان در این دوره نیاز به رقیب نداشتند و خودشان خودشان را تخریب کردند؛ نتوانستند ائتلاف کنند و هزینه پرداخت کردند.