اعتراضات صنفی به یک چالش مزمن برای ایران در سالهای اخیر تبدیل شده است. پرستاران، معلمان، بازنشستگان، کارگران و اخیرا غسالان. چه شد که به نقطه بحرانی کنونی رسیدیم و راه حلها برای خروج از بحران چه هستند؟
تعدادی از پرستاران استان البرز از احضار همکاران مطالبه گر خود به تخلفات اداری خبر دادند.
شماری از پرستاران در اعتراض به وضعیت معیشتی و شغلی خود در چند شهر تجمع صنفی برگزار کردند.
یک روز پس از خبری شدن بازداشت دو پرستار بیمارستان قائم مشهد، دبیرکل خانه پرستار خبر داد که دقایقی پیش این دو فعال صنفی آزاد شدهاند.
پرستاران از واریز مبالغ ناچیز به حسابشان انتقاد کردند.
پرستاران هرمزگان و بوشهر در اعتراض به وضع بد شغلی و معیشتی دست از کار کشیدند.
دبیر کل خانه پرستار کشور گفت: تا الان هیچ اقدام عملی در رابطه با پرستاران صورت نگرفته است. پرستاران خواسته قانونی دارند و خواستار برقراری عدالت هستند.
بسیاری از پرستاران میگویند که قانون تعرفهگذاری برخلاف انتظار علیه پرستاران شد؛ چرا که هیچگونه نظارتی روی آن اعمال نمیشود و فاصله بین تعرفه پزشکی و پرستاران بسیار زیاد است.
جمعی از کادر درمان در لرستان و اصفهان به شرایط شغلی خود اعتراض کردند..
دبیرکل خانه پرستار گفت: مهاجرت یکی از گزینههای پرستاران است. گزینه دیگر، تغییر شغل است. خیلی از پرستاران بهشغل آزاد میروند و میگویند راحت شدم از پرستاری. بدترین کاری که پرستاران انجام میدهند رانندگی در اسنپ است که دو برابر پرستاری، درآمد دارند.