تا پس از مشروطیت مدرسهای برای دختران وجود نداشت، به مردم چنین گفته میشد که درس خواندن برای دختران لازم و درست و جایز نیست و شاید نشانه عفت را در زندگی درون خانه نشستن و نداشتن سواد میدانستند، بیشتر مردم نظر خوبی به تحصیل در مدارس جدید نداشتند و هر وقت که میتوانستند محصلین و معلمین را مورد آزار یا مسخره و توهین قرار میدادند.
«وقتی آریوبرزن و همراهان او به بالای کوه رسیدند، سپاهیان اسکندر وارد گذرگاه شده بودند. در این زمان آریوبرزن بانگ برآورد: من آریوبرزن فرزند ایرانم/ در آخرین سنگر اینک تنم جانم».