اگرچه این دو نوع مسکن به روش های مختلفی عمل می کنند، اما هر دو می توانند به کاهش تب و درد کمک کنند.
داروهایی مانند ایبوپروفن میتوانند به پوشش روده آسیب بزنند و باید با حتماً به روش درست و در دوزهای تجویز شده مصرف شوند.
بر اساس گزارش جدید محققان، داروهایی مانند تریپتان، ارگوت و ضد تهوع میتوانند دو تا پنج برابر مؤثرتر از ایبوپروفن برای درمان میگرن باشند.
دانشمندان دانشگاه «باث»(Bath) ایبوپروفن و سایر مُسکنهای رایج را از ضایعات صنعت کاغذسازی میسازند.
ایبوپروفن برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ میلادی بدون نسخه در دسترس عموم قرار گرفت، این دارو به برادر کوچکتر و ایمن تر آسپرین معروف است اما با این حال مانند بسیاری از داروها، مصرف بی رویه آن می تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد.
بهترین گام برای مصون ماندن از عوارض مصرف قرص های مسکن برای از بین بردن درد و کاهش طول دوره آن، متوسل شدن به گزینههای طبیعی است که در هر آشپزخانهای یافت میشود.
یک مطالعه نشان میدهد مُسکنهای بدون نسخه مانند آسپرین، یا ایبوپروفن هیچ تاثیری در کاهش روند پیشرفت آرتریت زانو ندارند .
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد، برخی مسکنها از جمله ایبوپروفن خطر نارسایی قلبی را در بیماران دیابتی افزایش میدهد.
مصرف بلندمدت ایبوپروفن میتواند به سلولهای کبد آسیب وارد کند.
ایبوپروفن برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ بدون نسخه در دسترس قرار گرفت و به عنوان یک خواهر یا برادر جوانتر و امنتر آسپرین شهرت یافت. از همان زمان نیز گفته شد، مانند اکثر داروها، ایبوپروفن میتواند عوارض جانبی داشته باشد.