بیش فعالی

  • کودک بیش‌فعال ممکن است رفتارهای تکانشی داشته باشد اما معمولاً احساسات دیگران را درک می‌کند و می‌تواند ارتباط برقرار کند. در مقابل، کودک دارای اوتیسم در فهم نشانه‌های اجتماعی، برقراری ارتباط چشمی و تعاملات اجتماعی دچار مشکل است.

  • بیش فعالی یا ADHD یکی از اختلالات شایعی است که این روزها افراد زیادی به آن مبتلا هستند. متاسفانه بیش فعالی یا اختلال عدم توجه می‌تواند در ابعاد تحصیلی، اشتغال و حتی زندگی روزمره فرد، تاثیر منفی بگذارد. اما ADHD چیست؟

  • اختلال نقص توجه یا بیش فعالی - که به‌عنوان «ای‌دی‌اچ‌دی» (ADHD) نیز شناخته می‌شود - معمولاً به‌عنوان یک بیماری دوران کودکی در نظر گرفته می‌شود.

  • «ای‌دی‌اچ‌دی» (ADHD)، بیماری رفتاری رایجی است که حدود ۱۱ درصد کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در حدود ۴ درصد افراد با نشانه‌هایی از جمله حواس‌پرتی، بی‌قراری، فراموشی، شتاب‌زدگی و بیش‌فعالی تا بزرگسالی ادامه دارد.

  • تحقیقات این موضوع که کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی(ADHD) در بزرگسالی درمان می‌شوند را کاملا رد کرده است و اکنون، تحقیقات جدید جنبه هشدار دهنده‌ای از بیش‌ فعالی را نشان می‌دهد و آن ابتلای افراد در بزرگسالی به این اختلال است.

  • یک روانشناس کودک گفت: نباید هر نوع شیطنت از سوی کودکان با علایم بیش فعالی اشتباه گرفته شود و برای تشخیص صحیح این اختلال باید از روانشناس و روانپزشک متخصص مشورت گرفت.

  • بیش‌فعالی یکی از اختلالات عصبی شایع در کودکان بالای ۴ سال است.

  • «اختلال کم‌توجّهی - بیش‌فعالی» (ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است که در آن فرد توانایی دقت و تمرکز کافی ندارد، یادگیری در او کند بوده و فعالیت بدنی غیرعادی و بسیار بالایی دارد.

  • معاون سلامت روان وزارت بهداشت گفت: امروزه ۸ درصد از کودکان مبتلا به انواع اختلالات روانپزشکی هستد که این مساله بر تحصیل آنها هم تاثیر می‌گذارد.

  • بیش فعالی، یک نوع بیماری است که در اصطلاح انگلیسی به آن (Attention-deficit hyperactivity disorder) یا به طور مخفف (ADHA) گفته می شود؛ این اصطلاح انگلیسی به معنای بیماری فضون کُنشی و کمبود توجه است.