گفتگوهای امیدبخش تهران و واشنگتن در رُم، حالا بهخوبی مسیر پیش روی مذاکرات را روشن کرده است. اما چطور این اتفاق افتاد؟
اولین واکنش آمریکا به مذاکرات رُم را میشود چنین خلاصه کرد: پیشرفت بسیار خوب، در گفتگوهای مستقیم و غیرمستقیم.
یک کارشناس صداوسیما پیشبینی جالبی درباره فرجام مذاکرات ایران و آمریکا انجام داد.
یک مقام ارشد ایرانی روز جمعه به رویترز گفت: ایران در گفتوگوهای هفته گذشته به ایالات متحده اعلام کرده که آماده است برخی محدودیتها را بر برنامه غنیسازی اورانیوم خود بپذیرد، اما در عین حال به تضمینهای کاملاً محکم نیاز دارد که رئیسجمهور دونالد ترامپ بار دیگر از یک توافق هستهای خارج نخواهد شد.
رئیسجمهور آمریکا در حالی که ادعا میکند صلحطلب است، اما بار دیگر ایران را تهدید کرد.
رسانه آمریکایی مسیر «دونالد ترامپ» برای دستیابی به توافق با ایران را بسیار دشوارتر از دوران «باراک اوباما» توصیف کرد و نوشت: رئیسجمهور ترامپ اکنون فرصت دارد نشان دهد که میتواند به توافق بهتری با ایران دست یابد یا خیر.
وزیر انرژی آمریکا ادعا کرد: در صورت عدم توافق بر سر برنامه هسته ای تهران، ایالات متحده تحریم های شدیدتری را علیه این کشور از جمله در بخش نفت اعمال خواهد کرد
همزمان با ارسال پاسخ ایران به نامه ترامپ، شنیدهها از افزایش احتمال توافقی میان ایران و ایالات متحده حکایت دارد.
وزیر امور خارجه در پاسخ به خبرنگار اسکای نیوز با بیان اینکه من به شما نمیگویم که ایران برای هیچ مذاکرهای آماده نیست، گفت: اما ما این بار خیلی مراقب هستیم، آخرین باری که مذاکره کردیم تجربه بدی بود.
تحلیلگران معتقدند که تهدید اصلی برای آمریکا چین است، نه ایران. ایران با توجه به تاریخ مداخلات غرب، بهویژه کودتای ۱۹۵۳، به سیاستهای واقعبینانه و عملگرایانه در برابر اسرائیل و برنامه هستهای نیاز دارد. دستیابی به توافق هستهای پایدار، با کاهش تحریمها و تقویت امنیت منطقهای، میتواند روابط ایران و غرب را بهبود بخشد و به امنیت بینالمللی کمک کند.