یونانیان معتقد بودند که اگر کسی اوقات فراغت نداشته باشد اصلاً شهروند خوب به حساب نمیآید چون جدا از میزان توان ذهنی، اوقات فراغت فرصت و زمان اندیشیدن را برای آدمی فراهم میآورد. از نظر نوروساینس، برونسپاریِ «دغدغههای حلنشدنی» به منظور سَبُکسازیِ بارِ شناختیِ مغز، یکی از فواید فرگشتیِ توسل به شبهعلم و خرافه است.