رویکردهای غیرمتعارف دونالد ترامپ در سیاست خارجی یکی از اصلیترین بحثها در جهان امروز میان سیاستمداران و متخصصان حوزه دیپلماسی است.ترامپ با پیشنهادهایی مانند کنترل گرینلند و کانال پاناما و همچنین تمایل به استفاده از زور نظامی یا اقتصادی، نشان داده است که به دنبال حرکت دادن دنیا به سمت یک نظم جدید بینالمللی است.
گابارد در زمانی که دموکرات بود دیداری با بشار اسد داشت و همواره به خاطر آن دیدار مورد حمله سیاسیون امریکایی قرار می گیرد. حمایت گابارد از ادوارد اسنودن جاسوس امریکایی هم برای او دردسرساز بوده است.
از همان اولین جلسه سخنگوی کاخ سفید با خبرنگاران هم میشد فهمید که احتمالا این بار با یک رویه متفاوتی رو به رو خواهیم بود.
عمادالدین باقی سیاستمدار و حقوقدان اصلاحطلب درخصوص مساله مذاکره با آمریکا نوشت: بعنوان کسی که در ۲۵ سال گذشته علیه راهبرد منطقه ای و بین المللی جمهوری اسلامی دهها مقاله و مصاحبه داشتم با خواندن فرمان ترامپ، احساس توهین و تحقیر و خشم یافتم.
ترامپ ابتدا یادداشت فشار حداکثری را امضا میکند، سپس مذاکره را بهعنوان امتیاز مطرح میکند. در مقابل، در ایران ابتدا سیگنال ضعف ارسال میشود و بعد، با ادبیاتی مملو از اشتیاق، میز مذاکره سوزانده میشود.
وزیر اقتصاد نوشت: تمرکز دولت امریکا بر تعرفه های تجاری،نشان دیگریست از شکست سیاست تحریم کشورها و بیهوده بودن تکرار فشار حداکثری علیه ایران.
بررسیهای یک رسانه آمریکایی نشان میدهد کمبود نیرو عامل سانحه مرگبار برای هواپیمای مسافربری در نزدیکی فرودگاه رونالد ریگان بوده است.
ایالات متحده آمریکا در جریان چهل و هشتمین نشست بررسی دورهای جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، برای اولین بار از انتقاد از کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی خودداری کرد.
آژانس توسعه بینالمللی آمریکا (USAID) تمام طرحهای مرتبط با تامین کمک برای اوکراین را به حالت تعلیق درآورد.
ترامپ هر چند در برخی راهبردها درصدد تداوم دور اول ریاستجمهوری خویش است، اما در تاکتیکهای نیل به هدف تغییراتی اساسی داده است. کنار نهادن مثلث پومپئو، بولتون و برایان هوک و انتخاب چهرههایی چون جیدی ونس در کنار بازیگردانی چهرههایی چون ایلان ماسک نشان از یک راهبرد واقعبینانهتر میدهد.