ستارهشناسان ویژگیهایی را در آستانه یک سیاهچاله فعال مشاهده کردهاند که در میان دادههای پیشین بیسابقه به نظر میرسند.
محققان در کرهجنوبی در حال توسعه یک صورت فلکی از ماهوارهها هستند که میتواند آنچه را که در مجاورت ابرسیاهچالهها میگذرد، آشکار کند.
دانشمندان سیاهچاله عظیمی کشف کردند که پس از بلعیدن بیش از حد اجرام اطراف خود، مدتی به خواب زمستانی رفته است.
سیاهچاله مرکز کهکشان NGC 5084 بهطرز عجیبی با زاویه 90 درجه به سمت کهکشان چرخیده و با صفحه کهکشان موازی شده است.
ستارهشناسان در رویدادی نادر و تعجب برانگیز شاهد ناپدید شدن یک ستاره و سپس جایگزینی آن با یک سیاهچاله به شکلی مرموز بودند.
سیاهچالهها با تمام جذابیت و رازآلودگیشان برخلاف تصور رایج نمیتوانند کهکشان میزبان خود را نابود کنند، اما تاثیرات آنها بر محیط اطراف و فرایند ستارهزایی میتواند با گذشت زمان تغییراتی را در ساختار کهکشانها ایجاد کند.
ستارهشناسان میگویند جهان در آغاز راه خود احتمالا پر از سیاهچالههای کلانجرم بوده است.
دانشمندان «دانشگاه مکگیل» معتقدند که رشتههای کیهانی در تعامل با ماده متراکم جهان اولیه، بذر کهکشانهای بزرگ و سیاهچالههای کلانجرم را فراهم کردهاند.
یک مطالعه جدید ادعا میکند که سیاهچالهها میتوانند ستارههای منجمد شده باشند و اگر این نظریه تایید شود، بسیاری از تناقضهای مرتبط با سیاهچالهها حل میشود و البته نظریه «نسبیت عام» آلبرت اینشتین را نیز به چالش میکشد.
محققان موسسه فناوری کالیفرنیا در ایالات متحده بزرگترین فواره قطبی سیاهچالهای که تا کنون ثبت شده و در پهنایی معادل ۲۳ میلیون سال نوری امتداد دارد، را کشف کردهاند.