سال آینده دومین سال اجرای برنامه هفتم توسعه و است، انتظار می رود که میزان وابستگی صندوق های بازنشستگی به دولت رو به افزایش باشد.
یک کارشناس اقتصادی گفت: بحران در ایران یک ویژگی متمایز نسبت به دنیا دارد. ما در یک کشور جوان، بحران مستمری داریم؛ این یک پدیده نادر در دنیا است.
واژه «ناترازی» در ادبیات اقتصادی کشور در این سالها بیشتر از قبل پرتکرار شده. دایره استفاده از این واژه روز به روز گستردهتر میشود و ابعاد بیشتری به خود میگیرد. از ناترازی در حوزه انرژی گرفته تا سطوح دیگر که به معنی نابرابری در میزان ورودی و خروجی یا داده و ستانده است.
ایران در ابعاد مختلف توسعه، وضعیت کلنگی پیدا کرده و به مرحله بحران فراگیر رسیده است. در میان کثیر ناترازیها و بحرانهای پیشرو، بحران صندوقهای بیمه و بازنشستگی در رتبههای نخست قرار دارد. دولت چهاردهم باید برنامه خود برای این مهم را بهفوریت ارائه کند.
میرزایی گفت: یک نفر که در دانشگاه علامه فیشفروش بوده الان مدیرعامل یکی از صندوقهای بزرگ بازنشستگی است.
وزیر اقتصاد در مورد احتمال ادغام صندوقهای بازنشستگی گفت: ادغام صندوقهای بازنشستگی در دستور کار دولت نیست.
یک اقتصاددان با اشاره به شیوه مدیریت کنونی این صندوق ها گفت: مدیران ناکارآمد مدیریت این صندوق ها را به دست گرفتند. اگر از ابتدا افراد کارآمد مدیریت این صندوقها را به دست گرفته بودند، اکنون شاهد چنین بحرانی نبودیم.
تغییر سن بازنشستگی در بند الحاقی «خ» به ماده ۲۹ لایحه برنامه هفتم توسعه که در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۲ در صحن علنی مجلس به تصویب رسیده موجب نگرانیها و بازخوردهای مختلفی با عنایت به آثار مهم اقتصادی، رفاهی آن درسطح جامعه شده است.
یک پژوهشگر و صاحبنظر اقتصادی درباره ریشههای ورشکستگی صندوقهای بازنشستگی که منجر له افزایش سن پتیان شد، گفت: از اوایل دهه ۸۰ به بعد مجموعه ای از اشتباهات در زمینه تصمیم گیری برای صندوقهای بازنشستگی اتفاق افتاد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: مجموعه بدهی دولت به صندوقهای بازنشستگی بین ۳۰۰ تا ۳۵۰هزار میلیارد تومان است.