«انور خامهای» یکی از همبندان فرخی یزدی در آخرین سالهای زندگی او که در زندان قصر تهران بود، در کتاب خود مینویسد: «داستان دوختن دهان او که بسیار شایع است و بعضی از تاریخنویسان نیز آن را واقعیت پنداشتهاند، صحت ندارد.»
محمدعلی اسلامی ندوشن درباره فرخی یزدی میگوید: فرخی سوسیالیستمآب است و آرزوی استقرار حکومت کارگری از شعرهای او پیداست. با این حال، به هیچوجه نمیشود گفت که شعر سوسیالیستی میسراید.
فرخی یزدی، شاعر و روزنامه نگاری نواندیش و از مبارزان صدر مشروطیت به شمار می رود و در نهایت در این مسیر جان خویش را از دست داد.
نورمحمدی میگوید هنگام کار روی کتاب «اخبار مشاهیر ادب معاصر در مطبوعات» به اشعاری از ایرج میرزا، میرزاده عشقی، فرخی یزدی و نسیم شمال رسیده که تاکنون در دیوانهای این شعرا منتشر نشدهاند.