انتصاب یکی از فرزندان آیتالله خزعلی بهعنوان معاون رئیسجمهور، بار دیگر موضوع زندگی خصوصی آیتالله و فرزندانش را داغ کرد.
باز هم یک بام و دو هوا! این بار فرزندان سوژه انتخابات هستند؛ فرزندانی که در خارج کشور هستند اما نحوه مواجهه با پدران آنان که کاندیدای ریاستجمهوری بودند، متفاوت است.
دختر علی لاریجانی در اوهایو آمریکا زندگی می کند و پسر محسن هاشمی رفسنجانی در ایران ساکن و مدیرعامل دفتر نشر و معارف انقلاب اسلامی است.
شعار مردم در تشییع پیکر شهید سلیمانی، انتقام بود. مبادا آقازادههای خارجنشین مانع از شنیده شدن این فریادها شوند.
نماینده اصلاحطلب مجلس در پاسخ به سوالی درباره فرزندانش گفته، به ما مسئولان نگویید چرا بچههایتان در فلان شرکت هستند. آقازادهای که ۱۰ مدل ماشین دارد و در پنت هاوس می نشیند را مذمت کنید.
در جلسه دوم دادگاه مشخص شد که اللهیاری برادر خانم جهانبانی است که در کار واردات برنج بود که جزو کالاهای اساسی است. سال ۹۰ و ۹۱ هم جهانبانی از طریق دبی ۷۰ میلیارد تومان گوشت وارد کشور کرد.
مواجهه بین آیتالله آملی لاریجانی و آیتالله یزدی، زندگی این دو چهره برجسته و خانواده آنها را دوباره در کانون خبرها قرار داده است.
اگر آمریکا دشمن ماست، پس چرا فرزندان برخی مسئولان در این کشور زندگی می کنند؟ این پرسشی است که مدتهاست در بین افکارعمومی مطرح است و پیشنهاد تازه ای درباره آن مطرح شده؛ نظر شما چیست؟
وزیر کشور در گفت و گوی دو سال پیش خود در برنامه «بدون تعارف» از بیکاری فرزندانش که اتفاقا فوق لیسانس هم دارند سخن گفت؛ موضوعی که بیانگر این بود او نخواسته از روابطش برای مشغول به کار شدن فرزندانش بهره بگیرد.
پویش فرزندت کجاست؟ به جایی رسید که بسیاری پدرانشان و پدرانی، پسرهایشان را پیدا کردند.