مهدی خود را در جامعه تنها مییابد و در پاسخ به محافظهکاری پدری که او را مسبب مرگ مادرش میداند، میگوید: ««شما مال دیروزین؛ به امروزیها حسودیتون میشه، چشم دیدن فردا را هم ندارین». گله در «دشنه»، تصویری معتدل از این تم ارائه میدهد.