اوج شیوع تیفوس را در فروردین 1297 ثبت کرده اند. برخی شاهدان میگویند تیفوس سال 97 به حدی وحشتناک بود که روزی 1000 نفر را در تهران راهی گورستان میکرد. این بیماری تا سال 1298 در ایران ماند و بسیاری را به کام مرگ کشاند.
قحطی بزرگی بود که تلفات جانی فراوانی را در ایران سبب شد. در برخی از منابع در این قحطی نزدیک به ۴۰٪ (در برخی دیگر از منابع ۲۵ درصد) از جمعیت ایران به سبب گرسنگی و سوءتغذیه و بیماریهای ناشی از آن از بین رفتند.