عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: ۱۲۰ نماینده در نامه ای به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام برخی از مخاطرات موجود در مورد دو کنوانسیون پالرمو و CFT را تشریح کردند.
نماینده مردم خدابنده در مجلس شورای اسلامی در تذکری تصریح کرد: وقتی رهبری اجازه دادند که FATF دوباره در مجمع تشخیص مصلحت بررسی شود، نباید از ولی فقیه زمان جلو بیفتیم، بلکه باید دوشادوش ایشان حرکت کنیم؛ نه عقب بیفتیم و نه جلوتر از ایشان حرکت کنیم.
رئیس مجلس در پاسخ به تذکر نمایندهای که خواستار نقشآفرینی مجلس درباره بررسی مجدد لوایح پالرمو و CFT کنوانسیون FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام شد، تصریح کرد: درباره FATF مجلس وظیفه خود را انجام داده و بر مصوبه خود اصرار کرده است و طبق قانون نمایندگان مجلس هیچ وظیفهای در این زمینه ندارند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: سیگنالهای مثبتی از مجمع تشخیص در بررسی مجدد لوایح پالرمو و FATF شنیدهایم؛ انشاءالله فرایندهای همفکری و همکاری جمعی در داخل کشور برای رسیدن به یک تصمیم درست جهت عبور از این شرایط پیچیده فراهم شود.
هر چند خاستگاه اصلی محمد رضا باهنر و یاسر جبراییلی جریان راست است اما مناظره به شکل غیر منتظره ای از قضیه افایتیاف و یک بحث اقتصادی فراتر رفت و دو نگرش کلان به نحوه سیاستگذاری و حکمرانی را نشان داد که یکی مبتنی بر واقعیت و بر اساس دادهها و آمار و تجربه و معطوف به بهبود زندگی مردم و نجات طبقه متوسط است با پایی در زمین و دیگری بر اساس توهمات و شعارها و با انکار واقعیت ها و بلایی که سر طبقه متوسط آمده.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می گوید: با توجه به اقداماتی که قبلاً صورت گرفته، شرایط الان در مجمع تشخیص مثل آن دوره ای که FATF رد شد، نیست و احتمال اینکه به تصویب برسد، وجود دارد.
مشاور رهبر انقلاب درباره اینکه FATF در مجمع تصویب می شود یا نه، توضیح داد.
عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام گفت: حل موضوع FATF لزوما منجر به حل تحریمها نمیشود ولی عدم حل مشکل میتواند حتی پس از حل تحریمها هم بر اقتصاد ایران سایه بیندازد و هزینههای مبادلات اقتصادی با دنیای خارج را برای ایران حدود پانزده الی بیست درصد افزایش دهد.
در دولت سیزدهم نیز بسیاری از کارشناسان و حتی مسوولان دولت به زیانهای نپیوستن به FATF واقف بودند، اما بنا به مصالح جناحی و مهمتر به خاطر گریز از برچسب خوردن از بیان آن در رسانه ها امتناع میکردند و نتیجه آن شد که فرصت طلایی از بین رفت.
میخواهیم بدانیم مراودات ما بر چه پایهای باید باشد که هم منافع اقتصادی و سیاسی ما را دربر بگیرد و هم تا حد امکان قابل اعتماد و پایدار باشد.