متون تاریخی
-
حافظ و سعدی کهنه و نمور نیستند/ چرا به متون ادبی و تاریخی ما توهین می‌کنید؟
چند روز پیش متن کوتاهی در یکی از شبکه‌های اجتماعی خواندم که به علت آشنایی با نگارنده‌اش، توجهم را به خود جلب کرد: «در فرهنگ ما ادبیات، شاخه‌ای از الهیات است! سروده‌های حافظ و مولوی و سعدی را تقدیس می‌کنیم و باورها و درک و دریافت آنان از جهان و هستی را جاودانه و مقدس می‌پنداریم. ملتی هستیم که از متون ادبی و تاریخی کهنه و نمور چند صد ساله، سبک زندگی استخراج می‌کنیم.»