به احتمال زیاد استفاده از حلقههای ازدواج از مصر به یونانیان و اتروسکها و در نتیجه به روم باستان گسترش یافته است. گرچه یونانیان باستان حلقهها را به عنوان نماد عشق و نه ازدواج رد و بدل میکردند.
همانطور که ۳۰۰۰ سال تاریخ هنر و مجسمهسازی نشان میدهد، جانواران الهی مصر باستان منعکسکنندهی موجودات شکوهمند و متنوع دره نیل هستند.
با توجه به بالا رفتن احتمال بیماری های خطرناک و مرگ زودرس بر اثر ازدواج با محارم مورخان ادعایی را بیان کردند.