مهدی فتحی استاد فن بیان بود. او با چنان قدرتی شعر میخواند که شاعری چون سیاوش کسرایی در حضورش شعری نمیخواند و میگفت مهدی فتحی شعرهای مرا بهتر از خودم میخواند.
روز پایانی هر سال (بیستونهم اسفند) یادآور درگذشت غریبانه «مهدی فتحی» بازیگر بزرگی است که زود رفت و قدرش آنچنان که باید، شناخته نشد.
آخرین ساعتهای ۲۹ اسفند سال ۱۳۸۲ هنوز عدهای درگیر کم و کسری هفت سین خود بودند، تعدادی دیگر چمدانهای خود را وارسی میکردند که چیزی را برای سفر نوروزی از قلم نینداخته باشند، بازیگر بی تکرار ما اما ترجیح میداد این نو شدن را به گونهای دیگر رقم بزند.