تغییر احساس، تفکر و نگرش انسان نسبت به حیات وحش، کاری است قابل انجام و نیاز به برنامهریزی، اراده و از همه مهمتر شکیبایی دارد، صبور بودن به این معنا که بتوانیم بپذیریم خیلی از اقدامات ضروری، نتیجه اش را در سالها و دههها نشان میهد، چه چیزی باعث میشود این میزان از تفاوت بین معنا و نحوهی ابراز عشق به حیات وحش وجود داشته باشد؟