بچههای کوچک میتوانند نشانههای اولیهای از هوش بالا را بروز دهند که هوشیاری در نوزادی، دقت و توجه بالا، توسعه زبانی، مهارتهای حرکتی، بیان اولین کلمات در نه ماهگی، به راه افتادن تا قبل از چهار سالگی، حس شوخ طبعی بالا از جمله علائم باهوش بودن کودکان است.
همیشه کنجکاوی و تمایل به دانستن، ویژگی مهم بوده اما در دنیای پیچیده امروزی ضروری نیز شده است، با این حال، سیستمهای آموزشی ما اغلب بر «تدریس برای آزمون» تمرکز و از کنجکاوی و خلاقیت اجتناب میکنند.
بهترین تعریف برای کنجکاوی، داشتن انگیزه یادگیری، دید باز نسبت به ایدههای نو و اکتشاف شرایط و محیطهای بکر و تازه است.
کنجکاوی یکی از احساساتی است که اکثر ما هنوز بعد از گذشت چندین سال، این احساس را داریم، اما شاید تا به حال چیزی در مورد اتفاقات مثبت کنجکاوی نشنیده باشید.
روانشناس بالینی گفت: لجبازی را در دو مقطع کودکی و نوجوانی میبینیم، اما این لجبازی کردن نیست، بلکه کودک میخواهد محیط پیرامون خود را شناخته و تجربه کسب کند؛ در نتیجه قصد آزار رساندن ندارد.
بسیاری از انسانها نوعی کنجکاوی بیمارگونه دارند و شیفته چیزهایی مانند خطر، مرگ و انزجار هستند و این کنجکاوی از نیاکان ما نشأت میگیرد.
خیلی از افراد به لحاظ جسمی و سن تقویمی بزرگ هستند ولی در موقعیتهای حساس و پر استرس که قرار میگیرند به کودک نابالغ شبیهترند!
اگر بزرگترها واقعیت را توضیح ندهند، بچهها با آنچه در گوشیهایشان میبینند تنها میمانند.
تست روانشناسی کنجکاوی را انجام دهید تا بفهمید فضول هستید یا کنجکاو! درست است که فضولی با کنجکاوی تفاوت زیادی دارد؛ اما بسیاری فکر میکنند کنجکاوی همان اسم مودبانه فضولی است.
بر اساس یافته های دکتر Prachi Shah از دانشگاه میشیگان، والدین فرصتی بی نظیر برای تقویت حس کنجکاوی در کودکان نوپا و کودکان مدرسه ای در اختیار دارند که باید از آن به بهترین نحو ممکن بهره برداری کنند.