یک نکته واضح و مبرهن این است که مکالمه ذهنی و درونی انسان میتواند به طور مستقیم بر سلامتی جسم و روح او تاثیر بگذارد.
پیوستگی دقت و توجه ما به کارکردهای جسم موجب میشود که تمامیت ادراک حواس پنجگانه به ما برسد بدون آنکه به طور انتخابی از جانب ما ارزیابی شود. پیامد این فرایند افزایش اطلاعاتی است که ذهن را به سکوت وا می دارد.
یک روانشناس گفت: همهی ما با خود گفتگوی درونی داریم و گاهی اوقات این زمزمه های دورنی به تفکرات ذهنی منفی تبدیل میشود.