احمد آرام درباره افزایش تب نوشتن و نویسنده شدن نیز گفت: نوشتن چیز بدی نیست، و نوشتن به هر شکلی که باشد خوب است؛ اما مسئله این است که با چاپ بیرویه کتاب روبهرو هستیم. تب نوشتن جوانان را دستپاچه میکند و این موضوع به دنیای مجازی برمیگردد. قبل از انقلاب، مطبوعات به سختی داستان آدمهای کمتر از ۴۰ سال را چاپ میکردند زیرا معتقد بودند جوانان هنوز پخته نیستند، دنیا را ندیدهاند و تاریخ را نخواندهاند.
احد آرام موفق شد بعد از ۱۰ سال برای رمان «باغ استخوانهای نمور» مجوز بگیرد. روایتی از انسانی که از شدت علاقه به کافکا پایش به ترورهای جهانی بازمیشود.