آنچه هنرمندان ایرانی در دوران شاه عباس به سنت هنر اسلامی افزودند، گرایشی برای به تصویر کشیدن طبیعت با حال و هوایی ظریف و شورمندانه بود که در تضاد با میراث قبلی نبود، بلکه آن را غنیتر میکرد.
«حکومت شاهعباس نمونهای از یکی از پیشرفتهترین الگوهای حکمرانی در زمان خود است. او نهاد سلطنت را تشخص بخشید و اقتدار شاهان باستانی ایران را احیا کرد. در کنار این، بهنقش مهم دین و مذهب تشیع التفات داشت و در ادامه سنتی که بنیانگذاران صفویه برپا کردند، کوشید نهاد روحانیت را به نهادی مدنی تبدیل کند و از فتاوای روحانیون برای ایجاد قوانینی ملی، تقویت دولت مرکزی و اقامه شعائر مذهبی اجتماعی استفاده کند.»
چرا فرمانروای صفویه، جمعیت مبارزه با «قلیان» و «چُپُق» را تشکیل داد؟
شاهعباس اول بنا به روایتهای گوناگون تاریخی به لحاظ خلقوخوی شخصی و رفتار، متناقض جلوه میکرد.