شنبلیله

  • مدت‌هاست که از شنبلیله برای فواید سلامتی آن استفاده می‌شده است (از حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) و قدیمی‌ترین گیاه از خانواده حبوبات است که در پزشکی استفاده می‌شود. دانه های آن غنی ترین مواد مغذی هستند و اغلب در پخت و پز استفاده می شوند.

  • از دانه‌های شنبلیله به عنوان ادویه و دارو استفاده می‌کنند. این گیاه سرشار از ترکیبات مغذی از جمله پروتئین، ویتامین‌ها (به‌ویژه ویتامین B۶) و مواد معدنی نظیر آهن و منیزیم است.

  • شنبلیله با مزه کمی تند و تلخش اغلب در غذاهای هندی، شمال آفریقا و خاورمیانه استفاده می‌شود و همچنین می‌توان از آن به عنوان دمنوش لذت برد. گنجاندن شنبلیله در آشپزی نه‌تنها طعم بیشتری به غذای شما می‌بخشد، بلکه از بسیاری جهات برای بدن مفید است.

  • در طی ۱۰ الی ۲۰ سال گذشته تحقیقات آزمایشگاهی و همچنین بالینی متعددی روی گیاهان دارویی مورد استفاده در درمان دیابت انجام گرفت که در تعدادی از آن‌ها اثرات قابل ملاحظه‌ای در کاهش گلوکز خون بیماران دیابتی مشاهده شد.

  • قبل از کشف انسولین و همچنین داروهای ضد دیابت رایج، بیماران دیابتی با گیاهان دارویی و درمانهای سنتی معالجه می‌شدند. تاکنون تاثیر مثبت بیش از ۱۲۰۰ گیاه دارویی در کاهش میزان گلوکز خون و یا کاهش عوارض ناشی از آن شناخته شده است.

  • بسیاری از خانم‌ها از کم‌ پشتی ابرو رنج می‌ برند و دوست دارند ابروهایی پُر و زیبا داشته باشند.

  • شنبلیله گیاهی است که معمولاً در نواحی اطراف دریای مدیترانه و جنوب آسیا رشد می‌کند، شنبلیله همچنین از گیاهان بومی کشور ایران نیز محسوب می شود، در این مطلب برخی خواص این گیاه را بیان می‌کنیم.

  • یک گیاه دارویی قبل از کشف انسولین برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می‌گرفت.

  • با استفاده از ترکیب انجیر خشک و شنبلیله درد‌ها و التهاب‌هایی که در زانو وجود دارد، برطرف می‌شوند.

  •  شیخ ابوعلی سینا شنبلیله را برای تقویت مو،خوشبویی دهان و ترک های ناشی از سرما مفید و مؤثر می دانستند و برای رفع ورم های سخت و انواع جوش، شوره سر و همچنین صاف کننده صدا و مسکن سرفه و ... مورد تجویز قرار می دادند