یک اقتصاددان معتقد است نمی شود که زنان تحصیل کنند، روی استعدادهای آنان سرمایه گذاری شود و سپس مسیر پیشرفت را به روی زنان ببندیم. در جامعهای زندگی میکنیم که هم زنان و هم مردان دوشادوش هم سر کار میروند و در نتیجه باید از زنان شاغلی که فرزند دارند یا قصد فرزندآوری دارند حمایتهای دولتی شود.
افت نرخ باروری یکی از دغدغههای مشترک میان کشورهای توسعهیافته و حتی در حال توسعه است؛ این در حالی است که تا کمتر از ۵۰ سال قبل، مهمترین دغدغه سیاستگذاران چگونگی کنترل رشد جمعیت و فراهم آوردن امکانات رفاهی کافی برای جمعیت جوان بود.
هفتهنامه اکونومیست به تحلیل پدیده کاهش فرزندآوری در کشورهای جهان و سیاست کشورها برای ارایه کمکهای مالی با هدف تشویق آن پرداخته است.
رییس فراکسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی با اشاره به راه اندازی جنگ جمعیتی توسط دشمنان گفت: اجرای سیاست تنظیم خانواده از تولد ۲۰ میلیون فرزند در ایران جلوگیری کرد.
آقای حدادعادل گفته «کرهجنوبی با همه پیشرفتی که در صنعت و رشد اقتصادی داشته، الآن به شدت با گرفتاری [کاهش] رشد جمعیت روبهرو است و از این رو تصمیم گرفتهاند یک وزارتخانه برای رشد جمعیت خود ایجاد کنند.»
عباس عبدی نوشت: هنگامی که طبقه متوسط را به لحاظ اقتصادی ذلیل کردند، انتظار نداشته باشند که به لحاظ فکری هم خوار شود و فرزندآوری را مطابق الگوی مردم گذشته انجام بدهد و کودک ۵سالهاش را روانه چهار راهها کند؟! طبقه متوسط را از «اسب» زندگی و معیشت انداختند ولی او را از «اصل» آزادی و فهم نمیتوان انداخت.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: روایاتی داریم که میگوید با زنان فرزندآور ازدواج کنید، گاهی زنانی هستند زیبا، اما اهل فرزندآوری نیستند. یک سبک زندگی غربی، براساس راحتی و لذت شکل گرفته که میگوید ازدواج نکنید و بچه نیاورید، زیرا سخت است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: کار به جایی رسیده است که نگهداری از توله سگ، و گربه جای فرزندان را گرفته و سه چهار برابر هزینه فرزند را خرج نگهداری از حیوان میکنند که بگویند نیازی به فرزند نیست.
سازمان ثبت احوال میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزند آوری در سال ۱۴۰۲ را برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران اعلام کرد.
رشد جمعیت و فرزندآوری در ایران در حال تبدیل شدن به مسئلهای مهم است. ولی ریشه این مشکل در رفتار یا انگیزههای نادرست خانوادهها و جوانان نیست.