محمدرضا شجریان

  • ویدئویی دیده نشده ببینید از ساز و آواز محمدرضا شجریان، خسروی آواز ایران و علی تجویدی، آهنگساز برجسته کشورمان.

  • رضا ارحام صدر در دهه ۶۰ به عنوان تهیه‌کننده و مدیر اجرایی برنامه‌های هنری مطرح بود و با هنرمندان بسیاری همکاری داشت. محمدرضا شجریان در این دهه همکاری‌های گسترده‌ای با پرویز مشکاتیان داشت و آثار ماندگاری مانند آلبوم‌های بیداد، آستان جانان و سرّ عشق را منتشر کرد که بسیار مورد استقبال قرار گرفتند.

  • در گفت‌وگو با نویسنده کتاب «برساخت اصالت: مطالعه انتقادی تاریخ اجتماعی ایران از دریچه موسیقی» مطرح شد

    همایون شجریان هم داخل را می‌خواهد، هم خارج را. «بیچاره» انوشیروان روحانی که آرتیست مهمی بوده است، امروز باید ذوق کند از همکاری با وارثان گفتاری که او را حذف کرد. نمی‌دانم روح هایده راضی است از اینکه پسر شجریان امروز آهنگ‌های او را می‌خواند یا نه؟ چون هایده در سال ۱۳۶۸ فوت کرد و در آن زمان هنوز محمدرضا شجریان سلوک سیاسی متأخرش را هم طی نکرده و کماکان سمبل «اصالت» دیگری‌ستیز انقلاب و دهه‌ ۶۰ بود.

  • در ادامه تصویری دیده نشده و جالب از استاد «محمدرضا شجریان» را در آغوش پدر و در سال ۱۳۱۹ مشاهده می‌کنید.

  • ویدئویی می‌بینید که هوش مصنوعی از استاد محمدرضا شجریان ساخته است.

  • او از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۹ که در تهران درگذشت، دیگر در ایران روی صحنه نرفت. شاید برخی بگویند که شجریان در این سال‌ها درگیر بیماری بود. چرا که او در سال ۱۳۹۵ در پیام ویدیویی که برای نوروز و از خارج کشور برای مردم صادر کرد، از هم‌نشینی و دوستی‌اش با یک بیماری ۱۵ ساله خبر داد که بعد مشخص شد سرطان است. اما با این همه و به رغم بستری شدن‌های گاه و بیگاه در بیمارستان، شجریان به فعالیت‌هایش ادامه می‌داد و در مهر ۱۳۹۳ نیز تور اروپایی کنسرت‌هایش در امارات، انگلیس، سوئد، اتریش، آلمان و فرانسه را برگزار کرد.

  • همایون شجریان به مناسبت زادروز استاد محمدرضا شجریان پیام متفاوتی را به اشتراک گذاشت.

  • زنده‌یاد استاد محمدرضا شجریان و استاد حسین علیزاده ـ سایه‌اش مستدام باد ـ سابقه رفاقت و دوستی طولانی با هم داشتند، در بسیاری از قاب‌ها از جشن هنر شیراز تا اجراهای هم‌نوا با بم در کنار هم قرار گرفتند.

  • رضا ژاله (سازنده ساز) در روایت خاطرات خود با محمدرضا شجریان از یک پشیمانی اینگونه می‌گوید: «از یک کاری که کردم خیلی پشیمانم! یک شب استاد شجریان دسته چکش را درآورد و گفت: «ژاله جان این همه زحمت کشیدی چقدر برای شما بنویسم؟» گفتم: «استاد جان من چقدر برای شما بنویسم؟» گفت: «شما چرا برای من بنویسی؟» گفتم: «چه شب‌هایی که من تا صبح در این کارگاه چکش می‌زدم و با شنیدن صدای شما بدون اینکه خسته شوم کارم را ادامه می‌دادم.» ولی ای کاش می‌گفتم استاد بنویسید یک ریال و آن برگ چک را به رسم یادگار نگه می‌داشتم.»

  • استاد آواز ایران ۵۰ سال پیش در گفتگو با روزنامه اطلاعات از آغاز کارش سخن گفت.