آنچه انقلاب را مآلاً بیاثر کرد همان «هر که هر که»ی ظلالسلطان بود که از اواسط آن سر بلند کرد، چنانکه یکی از معدود عقلای دوراندیش انقلاب -عبدالرحیم طالبوف- در دوره استبداد صغیر در پاسخ نامه دهخدا نوشت: «عجیب ایناست که در ایران بر سر آزادیعقاید جنگ میکنند، ولی هیچکس به عقیده دیگری وقعی نمیگذارد. سهلاست اگر کسی اظهار رأی و عقیده نماید، متهم، واجبالقتل، مستبد، اعیانپرست و... ایننام را کسی میدهد که در هفتآسیاب یکمثقال آرد ندارد، نه روح دارد، نه علم، نه تجربه، فقط ششلول دارد»